< Psalmorum 38 >
1 Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
記念のためにつくれるダビデのうた ヱホバよねがはくは忿恚をもて我をせめ はげしき怒をもて我をこらしめ給なかれ
2 quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
なんぢの矢われにあたり なんぢの手わがうへを壓へたり
3 Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
なんぢの怒によりてわが肉には全きところなく わが罪によりてわが骨には健かなるところなし
4 quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
わが不義は首をすぎてたかく重荷のごとく負がたけれぱなり
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
われ愚なるによりてわが傷あしき臭をはなちて腐れただれたり
6 Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
われ折屈みていたくなげきうなたれたり われ終日かなしみありく
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
わが腰はことごとく焼るがごとく肉に全きところなければなり
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
我おとろへはて甚くきずつけられわが心のやずからざるによりて欷歔さけべり
9 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
ああ主よわがすべての願望はなんぢの前にあり わが嘆息はなんぢに隠るることなし
10 Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
わが胸をどりわが力おとろへ わが限のひかりも亦われをはなれたり
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
わが女わが親めるものはわが痍をみて遥にたち わが隣もまた遠かりてたてり
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
わが生命をたづぬるものは羂をまうけ我をそこなはんとするものは惡言をいひ また終目たばかりを謀る
13 Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
然はあれどわれは聾者のごとくきかず われは口をひらかぬ唖者のごとし
14 Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
如此われはきかざる人のごとく口にことあげせぬ人のごときなり
15 Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
ヱホバよ我なんぢを俟望めり 主わが神よなんぢかならず答へたまふべければなり
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
われ曩にいふ おそらくはかれらわが事によりて喜び わが足のすべらんとき我にむかひて誇りかにたかぶらんと
17 Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
われ仆るるばかりになりぬ わが悲哀はたえずわが前にあり
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
そは我みづから不義をいひあらはし わが罪のためにかなしめばなり
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
わが仇はいきはたらきてたけく故なくして我をうらむるものおほし
20 Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
惡をもて善にむくゆるものはわれ善事にしたがふが故にわが仇となれり
21 Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
ヱホバよねがはくは我をはなれたたまふなかれ わが神よわれに遠かりたまふなかれ
22 Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
主わがすくひよ速きたりて我をたすけたまへ