Psalmorum 38
1 Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
Zabura ta Dawuda. Roƙo ne. Ya Ubangiji, kada ka tsawata mini cikin fushinka ko ka hore ni cikin hasalarka.
2 quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
Gama kibiyoyinka sun soke ni, hannunka kuma ya fāɗo a kaina.
3 Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
Saboda hasalarka babu lafiya a jikina; ƙasusuwana ba lafiya saboda zunubina.
4 quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
Laifofina sun mamaye ni kamar nauyin da ya sha ƙarfin ɗauka.
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
Miyakuna sun ruɓe suna kuma wari saboda wawancina na zunubi.
6 Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
An tanƙware ni aka kuma ƙasƙantar da ni; dukan yini ina ta kuka.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
Bayana yana fama da zazzaɓi; babu lafiya a jikina.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
Na gaji sharkaf an kuma ragargaza ni; ina nishi da wahala a cikin zuciyata.
9 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
Dukan bukatata tana a shimfiɗe a gabanka, ya Ubangiji; ajiyar zuciyata ba ta ɓoyuwa daga gare ka.
10 Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Zuciyata na bugu, ƙarfina kuma ya ƙare, har ma haske ya rabu da idanuna.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
Abokaina da maƙwabtana sun guje ni saboda miyakuna; maƙwabtana ba sa zuwa kusa.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
Waɗanda suke neman raina sun sa tarkonsu, waɗanda suke so su cuce ni suna zance lalatar da ni; yini sukutum suna ƙulla mini maƙarƙashiya.
13 Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
Ni kamar kurma ne, wanda ba ya ji, kamar bebe, wanda ba ya iya buɗe bakinsa.
14 Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
Na zama kamar mutumin da ba ya ji, wanda bakinsa ba ya iya ba da amsa.
15 Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
Na dogara gare ka, ya Ubangiji; za ka amsa, ya Ubangiji Allahna.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Gama na ce, “Kada ka bar su su yi farin ciki a kaina ko su yi kirari a kaina sa’ad da ƙafata ta yi santsi.”
17 Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
Gama ina gab da fāɗuwa, kuma cikin azaba nake kullum.
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
Na furta laifina; na damu da zunubina.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Da yawa ne masu gāba da ni da ƙarfi; waɗanda suke kina ba dalili sun yi yawa.
20 Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
Waɗanda suke sāka alherina da mugunta, suna cin zarafina sa’ad da nake bin abin da yake daidai.
21 Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
Ya Ubangiji, kada ka yashe ni; kada ka yi nesa da ni, ya Allahna.
22 Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
Zo da sauri ka taimake ni, Ya Ubangiji Mai Cetona.
