Psalmorum 38
1 Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.
2 quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.
3 Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.
4 quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.
6 Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.
9 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.
10 Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.
13 Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.
14 Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.
15 Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.
20 Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.
21 Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.
22 Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!
