< Psalmorum 37 >

1 Psalmus ipsi David. Noli æmulari in malignantibus, neque zelaveris facientes iniquitatem:
(Af David.) Græm dig ikke over Ugerningsmænd, misund ikke dem, der gør Uret!
2 quoniam tamquam fœnum velociter arescent, et quemadmodum olera herbarum cito decident.
Thi hastigt svides de af som Græsset, visner som det friske Grønne.
3 Spera in Domino, et fac bonitatem; et inhabita terram, et pasceris in divitiis ejus.
Stol på HERREN og gør det gode, bo i Landet og læg Vind på Troskab,
4 Delectare in Domino, et dabit tibi petitiones cordis tui.
da skal du have din Fryd i HERREN, og han skal give dig, hvad dit Hjerte attrår.
5 Revela Domino viam tuam, et spera in eo, et ipse faciet.
Vælt din Vej på HERREN, stol på ham, så griber han ind
6 Et educet quasi lumen justitiam tuam, et judicium tuum tamquam meridiem.
og fører din Retfærdighed frem som Lyset, din Ret som den klare Dag.
7 Subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo qui prosperatur in via sua; in homine faciente injustitias.
Vær stille for HERREN og bi på ham, græm dig ej over den, der har Held, over den, der farer med Rænker.
8 Desine ab ira, et derelinque furorem; noli æmulari ut maligneris.
Tæm din Harme, lad Vreden fare, græm dig ikke, det volder kun Harm.
9 Quoniam qui malignantur exterminabuntur; sustinentes autem Dominum, ipsi hæreditabunt terram.
Thi Ugerningsmænd skal ryddes ud, men de, der bier på HERREN, skal arve Landet.
10 Et adhuc pusillum, et non erit peccator; et quæres locum ejus, et non invenies.
En liden Stund, og den gudløse er ikke mere; ser du hen til hans Sted, så er han der ikke.
11 Mansueti autem hæreditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.
Men de sagtmodige skal arve Landet, de fryder sig ved megen Fred.
12 Observabit peccator justum, et stridebit super eum dentibus suis.
Den gudløse vil den retfærdige ilde og skærer Tænder imod ham;
13 Dominus autem irridebit eum, quoniam prospicit quod veniet dies ejus.
men Herren, han ler ad ham, thi han ser hans Time komme.
14 Gladium evaginaverunt peccatores; intenderunt arcum suum: ut dejiciant pauperem et inopem, ut trucident rectos corde.
De gudløse drager Sværdet og spænder Buen for at fælde arm og fattig, for at nedslagte dem, der vandrer ret;
15 Gladius eorum intret in corda ipsorum, et arcus eorum confringatur.
men Sværdet rammer dem selv i Hjertet, og Buerne brydes sønder og sammen.
16 Melius est modicum justo, super divitias peccatorum multas:
Det lidt, en retfærdig har, er bedre end mange gudløses Rigdom;
17 quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem justos Dominus.
thi de gudløses Arme skal brydes, men HERREN støtter de retfærdige;
18 Novit Dominus dies immaculatorum, et hæreditas eorum in æternum erit.
HERREN kender de uskyldiges Dage, deres Arvelod bliver evindelig;
19 Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur:
de beskæmmes ikke i onde Tider, de mættes i Hungerens Dage.
20 quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati, deficientes quemadmodum fumus deficient.
Thi de gudløse går til Grunde, som Engenes Pragt er HERRENs Fjender, de svinder, de svinder som Røg.
21 Mutuabitur peccator, et non solvet; justus autem miseretur et tribuet:
Den gudløse låner og bliver i Gælden, den retfærdige ynkes og giver;
22 quia benedicentes ei hæreditabunt terram; maledicentes autem ei disperibunt.
de, han velsigner, skal arve Landet, de, han forbander, udryddes.
23 Apud Dominum gressus hominis dirigentur, et viam ejus volet.
Af HERREN stadfæstes Mandens Skridt, når han har Behag i hans Vej;
24 Cum ceciderit, non collidetur, quia Dominus supponit manum suam.
om end han snubler, falder han ikke, thi HERREN støtter hans Hånd.
25 Junior fui, etenim senui; et non vidi justum derelictum, nec semen ejus quærens panem.
Ung har jeg været, og nu er jeg gammel, men aldrig så jeg en retfærdig forladt eller hans Afkom tigge sit Brød;
26 Tota die miseretur et commodat; et semen illius in benedictione erit.
han ynkes altid og låner ud, og hans Afkom er til Velsignelse.
27 Declina a malo, et fac bonum, et inhabita in sæculum sæculi:
Vig fra ondt og øv godt, så bliver du boende evindelig;
28 quia Dominus amat judicium, et non derelinquet sanctos suos: in æternum conservabuntur. Injusti punientur, et semen impiorum peribit.
thi HERREN elsker Ret og svigter ej sine fromme. De onde udslettes for evigt, de gudløses Afkom udryddes;
29 Justi autem hæreditabunt terram, et inhabitabunt in sæculum sæculi super eam.
de retfærdige arver Landet og skal bo der til evig Tid.
30 Os justi meditabitur sapientiam, et lingua ejus loquetur judicium.
Den retfærdiges Mund taler Visdom; hans Tunge siger, hvad ret er;
31 Lex Dei ejus in corde ipsius, et non supplantabuntur gressus ejus.
sin Guds Lov har han i Hjertet, ikke vakler hans Skridt.
32 Considerat peccator justum, et quærit mortificare eum.
Den gudløse lurer på den retfærdige og står ham efter Livet,
33 Dominus autem non derelinquet eum in manibus ejus, nec damnabit eum cum judicabitur illi.
men, HERREN giver ham ej i hans Hånd og lader ham ikke dømmes for Retten.
34 Exspecta Dominum, et custodi viam ejus, et exaltabit te ut hæreditate capias terram: cum perierint peccatores, videbis.
Bi på HERREN og bliv på hans Vej, så skal han ophøje dig til at arve Landet; du skal skue de gudløses Undergang.
35 Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani:
Jeg har set en gudløs trodse, bryste sig som en Libanons Ceder
36 et transivi, et ecce non erat; et quæsivi eum, et non est inventus locus ejus.
men se, da jeg gik der forbi, var han borte; da jeg søgte ham, fandtes han ikke.
37 Custodi innocentiam, et vide æquitatem, quoniam sunt reliquiæ homini pacifico.
Vogt på Uskyld, læg Vind på Oprigtighed, thi Fredens Mand har en Fremtid;
38 Injusti autem disperibunt simul; reliquiæ impiorum interibunt.
men Overtræderne udryddes til Hobe, de gudløses Fremtid går tabt.
39 Salus autem justorum a Domino; et protector eorum in tempore tribulationis.
De retfærdiges Frelse kommer fra HERREN, deres Tilflugt i Nødens Stund;
40 Et adjuvabit eos Dominus, et liberabit eos; et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos, quia speraverunt in eo.
HERREN hjælper og frier dem, fra de gudløse frier og frelser han dem; thi hos ham har de søgt deres Tilflugt.

< Psalmorum 37 >