Psalmorum 35
1 Ipsi David. Judica, Domine, nocentes me; expugna impugnantes me.
Psalm Dawida. Spieraj się, PANIE, z tymi, którzy się ze mną spierają; walcz z tymi, którzy walczą ze mną.
2 Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi.
Chwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.
3 Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic animæ meæ: Salus tua ego sum.
Dobądź włóczni i zagrodź drogę tym, którzy mnie prześladują. Powiedz mojej duszy: Ja [jestem] twoim zbawieniem.
4 Confundantur et revereantur quærentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.
Niech hańba i wstyd okryją tych, którzy czyhają na moją duszę; niech cofną się i niech będą zawstydzeni ci, którzy obmyślają zło przeciwko mnie.
5 Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos.
Niech będą jak plewy na wietrze i niech anioł PANA ich rozproszy.
6 Fiat via illorum tenebræ et lubricum, et angelus Domini persequens eos.
Niech droga ich będzie ciemna i śliska i niech anioł PANA ich ściga.
7 Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam.
Bez powodu bowiem zastawili na mnie w dole sieci, bez powodu wykopali [dół] na moją duszę.
8 Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum.
Niech niespodziewanie przyjdzie na nich zniszczenie; niech złowi ich sieć, którą zastawili. Niech w nią wpadną ku zniszczeniu.
9 Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo.
A moja dusza będzie się radować w PANU, będzie się weselić jego zbawieniem.
10 Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? eripiens inopem de manu fortiorum ejus; egenum et pauperem a diripientibus eum.
Wszystkie moje kości powiedzą: PANIE, któż podobny do ciebie, który uwalniasz uciśnionego od silniejszego, a nędznego i ubogiego od łupieżcy?
11 Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me.
Powstają fałszywi świadkowie i pytają mnie o to, czego nie wiem.
12 Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animæ meæ.
Odpłacają mi złem za dobro, [chcąc] pozbawić mnie mojej duszy.
13 Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur.
Lecz ja, gdy oni chorowali, wkładałem wór [pokutny], umartwiałem postem moją duszę i moja modlitwa wracała do mojej piersi.
14 Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam; quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
Postępowałem jak [z] przyjacielem, jak [z] bratem, uginałem się pod brzemieniem smutku jak w żałobie po matce.
15 Et adversum me lætati sunt, et convenerunt; congregata sunt super me flagella, et ignoravi.
Lecz gdy ja byłem strapiony, oni się cieszyli i zbierali się; gromadzili się przeciwko mnie nikczemni, a tego nie widziałem; szarpali mnie nieustannie.
16 Dissipati sunt, nec compuncti; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione; frenduerunt super me dentibus suis.
Wraz z obłudnikami, szydercami i pochlebcami zgrzytali na mnie zębami.
17 Domine, quando respicies? Restitue animam meam a malignitate eorum; a leonibus unicam meam.
Panie, jak długo będziesz na to patrzeć? Wybaw od zniszczenia moją duszę, od lwów drogą [duszę] moją.
18 Confitebor tibi in ecclesia magna; in populo gravi laudabo te.
Będę cię wysławiał w wielkim zgromadzeniu, wśród licznego ludu będę cię chwalił.
19 Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis.
Niech się nie cieszą z mojego powodu ci, którzy bez przyczyny są moimi wrogami, niech nie mrugają okiem ci, którzy niesłusznie mnie nienawidzą.
20 Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant.
Nie mówią bowiem o pokoju, lecz przeciwko spokojnym na ziemi obmyślają zdradliwe słowa.
21 Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: Euge, euge! viderunt oculi nostri.
Owszem, otwierają przeciw mnie swe usta, mówiąc: Ha, ha! Widzieliśmy [to] na własne oczy.
22 Vidisti, Domine: ne sileas; Domine, ne discedas a me.
Widziałeś [to], PANIE, nie milcz; Panie, nie oddalaj się ode mnie.
23 Exsurge et intende judicio meo, Deus meus; et Dominus meus, in causam meam.
Obudź się i wystąp w mojej obronie, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!
24 Judica me secundum justitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
Osądź mnie według swojej sprawiedliwości, PANIE, mój Boże! Niech się nie cieszą z mojego powodu.
25 Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animæ nostræ; nec dicant: Devoravimus eum.
Niech nie mówią w swoim sercu: Ha! Tego chcieliśmy! Niech nie mówią: Pożarliśmy go!
26 Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me.
Niech się zawstydzą i zawiodą wszyscy, którzy cieszą się z mojego nieszczęścia; niech się okryją wstydem i hańbą ci, którzy wynoszą się nade mnie.
27 Exsultent et lætentur qui volunt justitiam meam; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi ejus.
Ale niech śpiewają i radują się ci, którzy sprzyjają mojej słusznej sprawie; niech mówią nieustannie: Niech będzie wywyższony PAN, który pragnie pokoju dla swego sługi.
28 Et lingua mea meditabitur justitiam tuam; tota die laudem tuam.
A mój język będzie głosił twoją sprawiedliwość [i] chwałę twoją przez cały dzień.
