Psalmorum 25
1 In finem. Psalmus David. Ad te, Domine, levavi animam meam:
Давут язған күй. Пәрвәрдигар, җеним Саңа тәлмүрүп қарайду;
2 Deus meus, in te confido; non erubescam.
Саңа тайинимән, и Худайим; Мени йәргә қаритип хиҗаләттә қалдурмиғайсән; Вә яки дүшмәнлиримни үстүмдин ғалип қилип шатландурмиғайсән;
3 Neque irrideant me inimici mei: etenim universi qui sustinent te, non confundentur.
Бәрһәқ, Сени күткүчиләрдин һеч қайсиси шәрмәндә болмас; Бирақ һеч бир сәвәпсиз хаинлиқ қилғучилар шәрмәндә болиду.
4 Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas edoce me.
Мени Сениң излириңни билидиған қилғайсән, и Пәрвәрдигар; Йоллириңни маңа үгитип қойғайсән.
5 Dirige me in veritate tua, et doce me, quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.
Мени һәқиқитиңдә маңдуруп, маңа үгәткәйсән; Чүнки өзүң мениң ниҗатлиғим болған Худайимдурсән; Мән күн бойи Саңа қарап тәлмүримән;
6 Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum quæ a sæculo sunt.
Өз рәһимдиллиқлириңни, өзгәрмәс меһирлириңни ядиңға кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар! Чүнки улар әзәлдин тартип бар болуп кәлгәндур;
7 Delicta juventutis meæ, et ignorantias meas, ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine.
Мениң яшлиғимдики гуналиримни, Шундақла итаәтсизликлиримни есиңгә кәлтүрмигәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң, меһриванлиғиң билән, мени есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар;
8 Dulcis et rectus Dominus; propter hoc legem dabit delinquentibus in via.
Пәрвәрдигар меһриван вә дурустур; Шуңа У гунакарларни дурус йолға салиду.
9 Diriget mansuetos in judicio; docebit mites vias suas.
Мөминләрни яхши-яманни пәриқ етишкә У йетәкләйду; Мөминләргә Өз йолини үгитиду.
10 Universæ viæ Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum ejus et testimonia ejus.
Униң әһдиси вә һөкүм-гувалирини тутқанларниң һәммисигә нисбәтән, Пәрвәрдигарниң барлиқ йоллири өзгәрмәс муһәббәт вә һәқиқәттур.
11 Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo; multum est enim.
Өз намиң үчүн, и Пәрвәрдигар, Қәбиһлигим интайин еғир болсиму, Сән уни кәчүривәткәнсән.
12 Quis est homo qui timet Dominum? legem statuit ei in via quam elegit.
Кимки Пәрвәрдигардин әймәнсә, Худа Өзи таллиған йолда униңға [һәқиқәтни] үгитиду;
13 Anima ejus in bonis demorabitur, et semen ejus hæreditabit terram.
Униң җени азатә-яхшилиқта яшайду, Униң нәсли йәр йүзигә мирас болиду.
14 Firmamentum est Dominus timentibus eum; et testamentum ipsius ut manifestetur illis.
Пәрвәрдигар Өзидин әйминидиғанлар билән сирдаштур; У уларға Өз әһдисини көрситип бериду.
15 Oculi mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.
Мениң көзлирим һемишә Пәрвәрдигарға тикилип қарайду; Чүнки У путлиримни тордин чиқириветиду.
16 Respice in me, et miserere mei, quia unicus et pauper sum ego.
Маңа қарап меһри-шәпқәт көрсәткәйсән; Чүнки мән ғерибанә, дәрдмәндурмән.
17 Tribulationes cordis mei multiplicatæ sunt: de necessitatibus meis erue me.
Көңлүмниң азарлири көпийип кәтти; Мени басқан қисмақлардин чиқарғайсән.
18 Vide humilitatem meam et laborem meum, et dimitte universa delicta mea.
Дәрдлиримни, азаплиримни нәзириңгә алғин, Барлиқ гуналиримни кәчүргәйсән!
19 Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.
Мениң дүшмәнлиримни нәзириңгә алғин, Чүнки улар көптур; Улар маңа чоңқур өчмәнлик билән нәпрәтлиниду.
20 Custodi animam meam, et erue me: non erubescam, quoniam speravi in te.
Җенимни сақлиғайсән, мени қутқузғайсән; Мени шәрмәндиликтә қалдурмиғайсән; Чүнки мән Сени башпанаһим қилдим.
21 Innocentes et recti adhæserunt mihi, quia sustinui te.
Көңүл саплиғи вә дуруслуқ мени қоғдиғай; Чүнки мән Саңа үмүт бағлап күтүватимән.
22 Libera, Deus, Israël ex omnibus tribulationibus suis.
И Худа, Исраилни барлиқ күлпәтлиридин қутқузуп һөрлүккә чиқарғайсән!
