< Psalmorum 23 >
1 Psalmus David. Dominus regit me, et nihil mihi deerit:
Dávid zsoltára. Az Úr az én pásztorom; nem szűkölködöm.
2 in loco pascuæ, ibi me collocavit. Super aquam refectionis educavit me;
Fűves legelőkön nyugtat engem, és csendes vizekhez terelget engem.
3 animam meam convertit. Deduxit me super semitas justitiæ propter nomen suum.
Lelkemet megvidámítja, az igazság ösvényein vezet engem az ő nevéért.
4 Nam etsi ambulavero in medio umbræ mortis, non timebo mala, quoniam tu mecum es. Virga tua, et baculus tuus, ipsa me consolata sunt.
Még ha a halál árnyékának völgyében járok is, nem félek a gonosztól, mert te velem vagy; a te veszsződ és botod, azok vigasztalnak engem.
5 Parasti in conspectu meo mensam adversus eos qui tribulant me; impinguasti in oleo caput meum: et calix meus inebrians, quam præclarus est!
Asztalt terítesz nékem az én ellenségeim előtt; elárasztod fejem olajjal; csordultig van a poharam.
6 Et misericordia tua subsequetur me omnibus diebus vitæ meæ; et ut inhabitem in domo Domini in longitudinem dierum.
Bizonyára jóságod és kegyelmed követnek engem életem minden napján, s az Úr házában lakozom hosszú ideig.