Psalmorum 22

1 In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David. Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.

Ki te tino kaiwhakatangi. Airete Hahara. He himene na Rawiri. E toku Atua, e toku Atua, he aha koe i whakarere ai i ahau? he aha koe i matara atu ai ki te whakaora i ahau i nga kupu hoki o taku hamama?

2 Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies; et nocte, et non ad insipientiam mihi.

E toku Atua, e karanga nei ahau i te awatea, heoi kahore koe e rongo, i te po ano kahore ahau e wahangu.

3 Tu autem in sancto habitas, laus Israël.

Otiia he tapu koe, kei nga whakamoemiti a Iharaira tou nohoanga.

4 In te speraverunt patres nostri; speraverunt, et liberasti eos.

I whakawhirinaki o matou matua ki a koe, i whakawhirinaki, a whakaorangia ana e koe.

5 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt; in te speraverunt, et non sunt confusi.

I karanga ratou ki a koe, a kua ora; i whakawhirinaki ki a koe, a kihai i whakama.

6 Ego autem sum vermis, et non homo; opprobrium hominum, et abjectio plebis.

Ko ahau ia he toke, ehara i te tangata: e tawaia ana e te tangata, e whakahaweatia ana e te iwi.

7 Omnes videntes me deriserunt me; locuti sunt labiis, et moverunt caput.

Kataina iho ahau e te hunga katoa e kite ana i ahau, ko ana o ratou ngutu, ruru ana o ratou matenga, e ki mai ana,

8 Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.

Tukua atu koe ki a Ihowa, mana ia e whakaora: mana ia e whakaora, e pai ana hoki ia ki a ia.

9 Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meæ.

Nau ia ahau i whakawhanau mai i roto i te kopu, i mea hoki kia tumanako, i ahau i nga u o toku whaea.

10 In te projectus sum ex utero; de ventre matris meæ Deus meus es tu:

He mea whakarere atu ahau ki runga ki a koe no te kopu mai; ko koe toku Atua no te kopu mai ano o toku whaea.

11 ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet.

Kei mamao atu i ahau, e tata ana hoki te he, kahore hoki he kaiawhina.

12 Circumdederunt me vituli multi; tauri pingues obsederunt me.

He tini nga puru e karapoti nei i ahau: e whakapaea ana ahau e nga mea kaha o Pahana.

13 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.

E hamama ana o ratou mangai ki ahau, ano he raiona e haehae ana, e hamama ana.

14 Sicut aqua effusus sum, et dispersa sunt omnia ossa mea: factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.

Kua ringihia ahau, ano he wai, kua takoki katoa oku iwi; me te ware pi toku ngakau, e rewa ana i waenganui i oku whekau.

15 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.

Kua maroke toku kaha, ano he maramara rihi, piri tonu toku arero ki oku kauae; kua whakatakotoria ano ahau e koe ki te puehu o te mate.

16 Quoniam circumdederunt me canes multi; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos;

Kua karapotia nei hoki ahau e te kirehe, kua muia e te whakaminenga o nga tangata hara: kua pokaia e ratou oku ringa me oku waewae.

17 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me.

E taea e ahau te tatau oku iwi katoa: e titiro mai ana ratou, e matakitaki ana ki ahau.

18 Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.

E wehewehea ana oku kakahu mo ratou, e maka rota ana mo toku weruweru.

19 Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me; ad defensionem meam conspice.

Kaua ra ia koe e matara atu, e Ihowa; e toku kaha, hohoro mai hei awhina moku.

20 Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam.

Whakaorangia toku wairua i te hoari, taku hoki e matenui nei i te kuri.

21 Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam.

Whakaorangia ahau i te mangai o te raiona: ae, i nga haona o nga kau maka kua whakahokia mai e koe he kupu ki ahau.

22 Narrabo nomen tuum fratribus meis; in medio ecclesiæ laudabo te.

Ka korerotia e ahau tou ingoa ki oku teina, ka whakamoemititia koe e ahau i waenganui i te whakaminenga.

23 Qui timetis Dominum, laudate eum; universum semen Jacob, glorificate eum.

E te hunga e wehi ana ki a Ihowa, whakamoemiti ki a ia; whakakororiatia ia, e te uri katoa o Hakopa, kia wehi hoki ki a ia, e te uri katoa o Iharaira.

24 Timeat eum omne semen Israël, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis, nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum, exaudivit me.

Kihai hoki ia i whakahawea, kihai i whakarihariha ki te aue o te ngakau mamae; kihai ano i huna i tona mata ki a ia, engari i tana karangatanga ki a ia i whakarongo ia.

25 Apud te laus mea in ecclesia magna; vota mea reddam in conspectu timentium eum.

Ko koe taku e whakamoemiti ai i waenganui o te whakaminenga nui, ka whakamana e ahau aku kupu taurangi ki te aroaro o te hunga e wehi ana ki a ia.

26 Edent pauperes, et saturabuntur, et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.

Ka kai te hunga mahaki, a ka makona: ka whakamoemiti ki a Ihowa te hunga e rapu ana ki a ia; kia ora tonu o koutou ngakau, ake, ake.

27 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ; et adorabunt in conspectu ejus universæ familiæ gentium:

E mahara nga pito katoa o te whenua, a ka tahuri ki a Ihowa: ka koropiko ano nga hapu katoa o nga iwi ki tou aroaro.

28 quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium.

No Ihowa hokite rangatiratanga, ko ia ano te kawana i waenganui o nga iwi.

29 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ; in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram.

Ka kai, a ka koropiko nga tangata tetere katoa o te whenua: ka tuohu ki tona aroaro te hunga katoa e heke ana ki te puehu; tae no ki te tangata kahore e ora i a ia tona wairua.

30 Et anima mea illi vivet; et semen meum serviet ipsi.

Tera e mahi tetahi uri ki a ia; ka waiho ki te Ariki hei whakatupuranga.

31 Annuntiabitur Domino generatio ventura; et annuntiabunt cæli justitiam ejus populo qui nascetur, quem fecit Dominus.

E haere mai ratou, e kauwhau i tona tika ki te iwi e whanau a mua, he meatanga tenei nana.