Psalmorum 17
1 Oratio David. Exaudi, Domine, justitiam meam; intende deprecationem meam. Auribus percipe orationem meam, non in labiis dolosis.
Davudun duası. Ya Rəbb, haqq sözümü dinlə, fəryadımı eşit, Yalansız dilimdən çıxan duama qulaq as.
2 De vultu tuo judicium meum prodeat; oculi tui videant æquitates.
Gözlərinlə həqiqəti görürsən, Mənə haqq qazandır.
3 Probasti cor meum, et visitasti nocte; igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.
Gecə ikən qəlbimi yoxlayıb-araşdırdın, Məni sınaqdan keçirtdin, Heç nə tapmadın. Niyyətim budur ki, ağzım öz həddini aşmasın.
4 Ut non loquatur os meum opera hominum: propter verba labiorum tuorum, ego custodivi vias duras.
Sənin sözünə görə zalımların tutduğu yoldan, Bu insanların əməlindən özümü qorumuşam.
5 Perfice gressus meos in semitis tuis, ut non moveantur vestigia mea.
Sənin yolundan möhkəm tutmuşam, Sarsılmadan addımlamışam.
6 Ego clamavi, quoniam exaudisti me, Deus; inclina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.
Səni çağırıram, ey Allah, mənə cavab verirsən, Qulağını mənə tərəf çevir, sözlərimi dinlə.
7 Mirifica misericordias tuas, qui salvos facis sperantes in te.
Məhəbbətinlə Sənə sığınanlara xariqələrini göstər, Sağ əlinlə onları düşmənlərdən qurtar.
8 A resistentibus dexteræ tuæ custodi me ut pupillam oculi. Sub umbra alarum tuarum protege me
Məni göz bəbəyin kimi qoru, Qanadlarının kölgəsində saxla
9 a facie impiorum qui me afflixerunt. Inimici mei animam meam circumdederunt;
Məni dara salan şər insanlardan, Ətrafımı bürüyən, canıma düşmən olanlardan.
10 adipem suum concluserunt: os eorum locutum est superbiam.
Onların ürəkləri qapalıdır, harınlayıblar, Ağızlarından lovğa-lovğa sözlər çıxarırlar.
11 Projicientes me nunc circumdederunt me; oculos suos statuerunt declinare in terram.
İndi izimə düşüb məni mühasirəyə aldılar, Güdürlər ki, məni yerə vursunlar.
12 Susceperunt me sicut leo paratus ad prædam, et sicut catulus leonis habitans in abditis.
Onlar parçalamağa həris bir aslan kimidir, Pusquda duran cavan bir şir kimidir.
13 Exsurge, Domine: præveni eum, et supplanta eum: eripe animam meam ab impio; frameam tuam
Ya Rəbb, qalx, Onların önündə dayan, Onları yerlə yeksan et. Qılıncınla bu pis insanlardan canımı qurtar.
14 ab inimicis manus tuæ. Domine, a paucis de terra divide eos in vita eorum; de absconditis tuis adimpletus est venter eorum. Saturati sunt filiis, et dimiserunt reliquias suas parvulis suis.
Ya Rəbb, məni belə insanlardan, Nəsibi bu həyatda olanlardan Öz əlinlə xilas et! Qarınlarını xəzinənlə doldurursan, Onlar övladlarını doydurur, Nəvə-nəticələrinə də miras qoyur.
15 Ego autem in justitia apparebo conspectui tuo; satiabor cum apparuerit gloria tua.
Amma mən salehliklə üzünə baxacağam, Oyananda Səni görməklə doyacağam.
