Psalmorum 147
1 Alleluja. Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
Monkamfo Awurade. Eye sɛ wɔto ayeyi nnwom ma yɛn Nyankopɔn, ɛyɛ fɛ na ɛfata dodo sɛ wɔkamfo no!
2 Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
Awurade kyekyere Yerusalem; Ɔboaboa Israel nnommum ano.
3 qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
Ɔsa wɔn a wɔn koma abotow no yare, na ɔkyekyere wɔn akuru.
4 qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
Ɔkyerɛ nsoromma dodow a ɛwɔ hɔ, na ɔde obiara din frɛ no.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
Yɛn Awurade so, na ne tumi yɛ kɛse; yɛrente nʼase nwie.
6 Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
Awurade wowaw ahobrɛasefo na ɔtotow amumɔyɛfo hwehwe fam.
7 Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
Monto aseda nnwom mma Awurade. Momfa sanku nto dwom mma yɛn Nyankopɔn.
8 Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
Ɔde omununkum kata ɔsoro ani; ɔma asase osu ma sare nyin wɔ nkoko so.
9 qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
Ɔma anantwi aduan, na sɛ kwaakwaadabimma su a, ɔma wɔn aduan.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Ɛnyɛ ɔpɔnkɔ ahoɔden na nʼani sɔ na ɛnyɛ onipa ahoɔden nso.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.
Na mmom, Awurade ani sɔ nnipa a wosuro no, wɔn a wɔde wɔn ho to nʼadɔe a ɛnsa da no so no.
12 Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
Momma Awurade so, Yerusalem; kamfo wo Nyankopɔn, Sion,
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
ɔma wʼapon akyi adaban yɛ den, na ohyira wo nkurɔfo a wɔte wo mu.
14 Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
Ɔma wʼahye so dwo, na ɔde awi ankasa ma wo.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
Ɔsoma nʼahyɛde kɔ asase so; nʼasɛm tu mmirika ntɛm so.
16 Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
Ɔtrɛw sukyerɛmma mu sɛ oguan ho nwi, na ɔpete obosu sukyerɛmma sɛ nsõ.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
Ɔtotow mparuwbo gu fam sɛ mmosea. Hena na obetumi agyina nʼawɔw dennen no ano?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
Ɔsoma nʼasɛm no ma ɛnan no; ɔhwanyan ne mframa, na nsu sen.
19 Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
Wada nʼasɛm adi akyerɛ Yakob, ne mmara ne ɔhyɛ nsɛm akyerɛ Israel.
20 Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.
Ɔnyɛɛ eyi maa ɔman foforo biara ɛ; wonnim ne mmara. Monkamfo Awurade!
