< Psalmorum 147 >

1 Alleluja. Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
2 Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
3 qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
4 qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
6 Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
7 Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
8 Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
9 qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.
Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
12 Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
14 Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
16 Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
19 Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
20 Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.
Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.

< Psalmorum 147 >