Psalmorum 147
1 Alleluja. Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
Yabi Ubangiji. Yana da kyau a rera yabai ga Allahnmu, abu mai daɗi ne daidai ne kuma a yabe shi!
2 Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
Ubangiji ya gina Urushalima; ya tattara kamammu na Isra’ilan da aka kai bauta.
3 qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
Ya warkar da masu raunanar zuciya ya ɗaɗɗaura miyakunsu.
4 qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
Ya lissafta yawan taurari ya kuma kira kowannensu da suna.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
Shugabanmu mai girma ne mai iko duka; ganewarsa ba shi da iyaka.
6 Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
Ubangiji yana kula da masu sauƙinkai yakan yar da mugaye a ƙasa.
7 Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
Rera wa Ubangiji waƙar godiya; ku kada garaya ga Allahnmu.
8 Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
Ya rufe sararin sama da gizagizai; yana tanada wa duniya ruwan sama yana kuma sa ciyawa tă yi girma a kan tuddai.
9 qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
Yakan tanada wa shanu abinci da kuma saboda’ya’yan hankaki sa’ad da suka yi kira.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Jin daɗinsa ba ya a ƙarfin doki, balle farin cikinsa yă kasance a ƙafafun mutum;
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.
Ubangiji yakan yi farin ciki a waɗanda suke tsoronsa, waɗanda suke sa zuciya a ƙaunarsa marar ƙarewa.
12 Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
Ki ɗaukaka Ubangiji, ya Urushalima; ki yabi Allahnki, ya Sihiyona.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
Gama yana ƙarfafa ƙyamaren ƙofofinki yana kuma albarkace mutanenki a cikinki.
14 Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
Yana ba da salama ga iyakokinki yana kuma ƙosar da ke da alkama mafi kyau.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
Yana ba da umarninsa ga duniya; maganarsa tana tafiya da sauri.
16 Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
Yana shimfiɗa ƙanƙara kamar ulu yă kuma watsar da hazo kamar toka.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
Yana zuba ƙanƙara kamar ƙananan duwatsu. Wa zai iya jure wa sanyin da ya aiko?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
Yakan aiki maganarsa ta kuwa narkar da su; yakan tā da iskarsa, ruwaye kuwa su gudu.
19 Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
Ya bayyana maganarsa ga Yaƙub, dokokinsa da ƙa’idodinsa ga Isra’ila.
20 Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.
Bai yi wannan ga wata al’umma ba; ba su san dokokinsa ba. Yabi Ubangiji.
