< Psalmorum 147 >

1 Alleluja. Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
Lwanj pou Seyè a! Sa bon nèt pou nou chante pou Seyè a. Sa bon nèt pou nou fè lwanj Seyè a. Wi, li merite l' vre!
2 Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
Seyè a ap rebati lavil Jerizalèm. L'ap fè moun Izrayèl ki te gaye nan mitan lòt nasyon yo tounen lakay yo.
3 qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
L'ap bay moun ki nan gwo lapenn yo kouraj. L'ap geri moun ki blese yo.
4 qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
Li konte konbe zetwal ki genyen! Li konnen non yo chak.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
Seyè nou an gen pouvwa. Li gen anpil fòs. Konesans li pa gen limit.
6 Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
Seyè a ap bay pòv malere yo men pou yo leve. Men, l'ap rabese mechan yo jouk atè.
7 Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
Chante yon chante pou Seyè a pou nou di l' mèsi. Fè mizik pou Bondye nou an ak gita.
8 Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
Se li ki kouvri syèl la ak nwaj yo. Se li ki pare lapli pou tè a. Se li ki fè zèb pouse sou mòn yo.
9 qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
Li bay bèt yo manje, li bay ti kònèy yo manje lè yo rele.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Li pa pran plezi l' nan chwal ki gen fòs, ni se pa kouraj moun ki fè kè l' kontan.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.
Moun ki fè kè l' kontan, se moun ki gen krentif pou li, se moun ki mete tout espwa yo nan li, paske yo konnen li renmen yo.
12 Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
Nou menm, moun lavil Jerizalèm, fè lwanj Seyè a! Nou menm, moun mòn Siyon, fè lwanj Bondye nou an!
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
Li fè pòt kay nou yo vin pi solid. Li voye benediksyon sou pitit nou yo nan mitan nou.
14 Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
L'ap veye fwontyè peyi a pou pa gen lagè! L'ap plen vant nou ak bon kalite manje.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
Li pase yon lòd: lòd la kouri byen vit toupatou sou latè.
16 Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
Li fè lanèj tonbe kouvri latè tankou koton. Li fè lawouze tounen ti moso glas sou tout pyebwa.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
Li voye lagrèl tankou gravye. Ki moun ki ka sipòte fredi li voye?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
Li pase yon lòd, li fè yo tout fonn. Li fè van soufle, dlo pran koule toupatou.
19 Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
Li fè pitit Jakòb yo konnen pawòl li. li fè pèp Izrayèl la konnen lòd li yo ak sa li deside.
20 Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.
Li pa aji konsa ak okenn lòt nasyon. Li pa fè yo konnen sa l' deside fè. Lwanj pou Seyè a!

< Psalmorum 147 >