Psalmorum 147
1 Alleluja. Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
Angraeng to saphaw oh; aicae Sithaw khaeah saphawhaih laasak hae hoih; anih saphawhaih loe hoih, anghoe han oh.
2 Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
Angraeng mah Jerusalem to sak moe, anghmaa Israel caanawk to tacuu let.
3 qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
Poek amro kaminawk to ngantuisak moe, nihcae ih ahmaa to a zaeng pae.
4 qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
Cakaehnawk to a kroek moe, ahmin hoiah kawk boih.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
Angraeng loe lensawk, thacak parai; anih ih panoekhaih loe boeng thai ai.
6 Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
Kami tlim ah khosah kaminawk loe Angraeng mah tapom tahang; kasae kaminawk loe long ah a vah.
7 Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
Kawnhaih lok thuihaih hoiah Angraeng khaeah laa to sah oh; katoeng kruekhaih hoiah aicae ih Sithaw khaeah saphawhaih laa to sah oh,
8 Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
Anih mah ni van to tamai hoiah khuk; long ah kho angzosak moe, maenawk nuiah phroh to amprawksak.
9 qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
Taw ih moinawk hoi kahang thaih pangaah caanawk to buh a paek.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Anih loe hrang thacakhaih to oep ai moe, kami ih khoknawk nuiah doeh anghoehaih tawn ni.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.
Angraeng loe anih zithaih tawn kami hoi a palungnathaih oep kaminawk nuiah ni anghoe.
12 Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
Aw Jerusalem, Angraeng to pakoeh ah; Aw Zion, na Sithaw to pakoeh ah.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
Anih mah na khongkha takraenghaih thing to thacaksak moe, nangmah thungah na caanawk tahamhoihaih to ang paek.
14 Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
Na prae angzithaih ramri ah angdaehhaih to a sak moe, nang to caak kahoih koek buh hoiah zok amhahsak.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
A lokpaekhaih to long nuiah patoeh naah, a lok loe karangah cawnh.
16 Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
Anih mah long ah dantui to tuumui baktiah kraksak moe, dantui kamkhawk doeh maiphu baktiah a haeh.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
Qaetui to thlung caret baktiah a haeh; a haeh ih kamding qaetui thungah mi maw angdoe thai tih?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
A lok to patoeh moe, tui amkawsak; takhi a songsak pongah, tui to longh.
19 Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
A lok to Jakob khaeah patoeh moe, anih mah patuk ih loknawk hoi anih ih lokcaekhaihnawk to Israel khaeah amtuengsak.
20 Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.
Prae kalah kaminawk hanah loe to tiah sah pae ai; toe a lokcaekhaihnawk to nihcae mah panoek o ai. Angraeng to saphaw oh.
