Psalmorum 146

1 Alleluja, Aggæi et Zachariæ.

Dýrð sé Guði! Já, ég vil vegsama hann!

2 Lauda, anima mea, Dominum. Laudabo Dominum in vita mea; psallam Deo meo quamdiu fuero. Nolite confidere in principibus,

Ég vil lofa hann á meðan ég lifi, vegsama hann fram á síðustu stund.

3 in filiis hominum, in quibus non est salus.

Reiddu þig ekki á hjálp valdsmanna, því að þeir falla og ekkert verður úr aðstoð þeirra.

4 Exibit spiritus ejus, et revertetur in terram suam; in illa die peribunt omnes cogitationes eorum.

Þeir munu deyja og andi þeirra líður burt, áform þeirra verða að engu.

5 Beatus cujus Deus Jacob adjutor ejus, spes ejus in Domino Deo ipsius:

En sæll er sá maður sem reiðir sig á hjálp Guðs, Guðs Jakobs, sem vonar á Drottin, Guð sinn

6 qui fecit cælum et terram, mare, et omnia quæ in eis sunt.

– þann Guð sem skapaði himin og jörð og hafið og allt sem í því er. Hann er sá Guð sem óhætt er að treysta!

7 Qui custodit veritatem in sæculum; facit judicium injuriam patientibus; dat escam esurientibus. Dominus solvit compeditos;

Hann leitar réttar fátækra og kúgaðra og gefur hungruðum brauð. Hann frelsar fanga,

8 Dominus illuminat cæcos. Dominus erigit elisos; Dominus diligit justos.

opnar augu blindra, lyftir okinu af þeim sem eru að bugast. Drottinn elskar þá sem gera rétt.

9 Dominus custodit advenas, pupillum et viduam suscipiet, et vias peccatorum disperdet.

Hann verndar útlendingana sem sest hafa að í landinu og gætir réttinda ekkna og einstæðinga, en ónýtir ráðabrugg vondra manna.

10 Regnabit Dominus in sæcula; Deus tuus, Sion, in generationem et generationem.

Drottinn mun ríkja að eilífu. Jerúsalem, veistu að Drottinn er konungur að eilífu?! Hallelúja!