< Psalmorum 14 >
1 In finem. Psalmus David. Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus. Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in studiis suis; non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.
Небунул зиче ын инима луй: „Ну есте Думнезеу!” С-ау стрикат оамений, фак фапте урыте; ну есте ничунул каре сэ факэ бинеле.
2 Dominus de cælo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.
Домнул Се уйтэ де ла ынэлцимя черурилор песте фиий оаменилор, сэ вадэ де есте вреунул каре сэ айбэ причепере ши каре сэ кауте пе Думнезеу.
3 Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt. Non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. Sepulchrum patens est guttur eorum; linguis suis dolose agebant. Venenum aspidum sub labiis eorum, quorum os maledictione et amaritudine plenum est; veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem. Contritio et infelicitas in viis eorum, et viam pacis non cognoverunt; non est timor Dei ante oculos eorum.
Дар тоць с-ау рэтэчит, тоць с-ау доведит ниште нетребничь; ну есте ничунул каре сэ факэ бинеле, ничунул мэкар.
4 Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam sicut escam panis?
Шь-ау пердут минтя тоць чей че сэвыршеск фэрэделеӂя де мэнынкэ пе попорул Меу кум мэнынкэ пыня ши ну кямэ пе Домнул?
5 Dominum non invocaverunt; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor.
Ей вор тремура де спаймэ кынд Се ва арэта Думнезеу ын мижлокул нямулуй неприхэнит.
6 Quoniam Dominus in generatione justa est: consilium inopis confudistis, quoniam Dominus spes ejus est.
Рыдець вой де нэдеждя челуй ненорочит…, дар скэпаря луй есте Домнул.
7 Quis dabit ex Sion salutare Israël? Cum averterit Dominus captivitatem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.
О, де ар порни дин Сион избэвиря луй Исраел!… Кынд ва ынтоарче Домнул ынапой пе принший де рэзбой ай попорулуй Сэу, Иаков се ва весели ши Исраел се ва букура.