< Psalmorum 139 >

1 In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me;
Pou chèf sanba yo. Se yon sòm David. Seyè, ou sonde m', ou konnen ki moun mwen ye.
2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam.
Ou konnen lè m' chita, ou konnen lè m' kanpe. Ou rete byen lwen, ou konnen tou sa k'ap pase nan tèt mwen.
3 Intellexisti cogitationes meas de longe; semitam meam et funiculum meum investigasti:
Mwen te mèt ap mache, mwen te mèt kouche, ou wè m', ou konnen tou sa m'ap fè.
4 et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea.
Mwen poko menm louvri bouch mwen, ou gen tan konnen tou sa mwen pral di.
5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
Kote m' vire, ou la bò kote m', w'ap pwoteje m' ak pouvwa ou.
6 Mirabilis facta est scientia tua ex me; confortata est, et non potero ad eam.
Konesans ou genyen yo twòp pou mwen. Yo depase m', mwen pa konprann yo.
7 Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam?
Ki bò mwen ta ale pou m' pa jwenn ak ou? Ki bò mwen ta ale pou ou pa wè m' devan je ou?
8 Si ascendero in cælum, tu illic es; si descendero in infernum, ades. (Sheol h7585)
Si m' moute nan syèl la, se la ou ye. Si m' desann kote mò yo ye a, ou la tou. (Sheol h7585)
9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris,
Si m' vole ale bò kote solèy leve, osinon si m' al rete bò lòt bò lanmè,
10 etenim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua.
l'a ankò, w'ap toujou la pou mennen m', w'ap la pou pwoteje m'.
11 Et dixi: Forsitan tenebræ conculcabunt me; et nox illuminatio mea in deliciis meis.
Si mwen di: -Bon! M' pral kache nan fènwa a. M' pral rete kote tout limyè mouri.
12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur: sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus.
Fènwa pa fè nwa pou ou. Lannwit klere kou lajounen pou ou. Kit li fènwa, kit li lajounen, se menm bagay pou ou.
13 Quia tu possedisti renes meos; suscepisti me de utero matris meæ.
Wi, se ou ki fòme tout pati nan kò m', se ou ki ranje yo byen ranje nan vant manman m'.
14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.
M'ap fè lwanj ou, paske ou pa manke fè bèl bagay. Tou sa ou fè se bèl bagay. Mwen konn sa byen.
15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto; et substantia mea in inferioribus terræ.
Ou te konnen tout zo nan kò m', depi lè m' t'ap fòme kote moun pa t' ka wè a, depi lè ou t'ap travay mwen ak ladrès nan fon tè a.
16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur. Dies formabuntur, et nemo in eis.
Depi anvan m' te fèt, tout lavi m' te devan je ou. Tou sa mwen tapral fè te deja ekri nan liv ou, anvan menm mwen te fè yo.
17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus; nimis confortatus est principatus eorum.
Bondye, sa ki nan tèt ou twò difisil pou m' konprann, lèfini yo anpil!
18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. Exsurrexi, et adhuc sum tecum.
Si m' ta vle konte yo, yo ta pi plis pase grenn sab ki bò lanmè. Si m' ta janm rive fin konte yo, mwen p'ap pi konnen ou pase sa.
19 Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me:
Bondye, si ou ta vle touye mechan yo! Si ou ta vle fè ansasen yo manyè kite m' an repo!
20 quia dicitis in cogitatione: Accipient in vanitate civitates tuas.
Yo anba chal! Y'ap revòlte kont ou. Y'ap pale ou mal.
21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, et super inimicos tuos tabescebam?
Seyè, kouman ou ta vle pou m' pa rayi moun ki rayi ou yo! Kouman ou ta vle pou m' pa gen degoutans pou moun k'ap leve dèyè ou yo?
22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi.
Mwen pa manke rayi yo. Mwen konsidere yo tankou lènmi m'.
23 Proba me, Deus, et scito cor meum; interroga me, et cognosce semitas meas.
Sonde m', Bondye! Wè tou sa ki nan kè m'! Fouye m'! Wè tou sa ki nan lide m'!
24 Et vide si via iniquitatis in me est, et deduc me in via æterna.
Gade wè si m' sou yon move chemen. Mennen m' sou chemen ki la pou tout tan an.

< Psalmorum 139 >