< Psalmorum 137 >
1 Psalmus David, Jeremiæ. Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion.
我們曾在巴比倫的河邊坐下, 一追想錫安就哭了。
2 In salicibus in medio ejus suspendimus organa nostra:
我們把琴掛在那裏的柳樹上;
3 quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum; et qui abduxerunt nos: Hymnum cantate nobis de canticis Sion.
因為在那裏,擄掠我們的要我們唱歌, 搶奪我們的要我們作樂,說: 給我們唱一首錫安歌吧!
4 Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena?
我們怎能在外邦唱耶和華的歌呢?
5 Si oblitus fuero tui, Jerusalem, oblivioni detur dextera mea.
耶路撒冷啊,我若忘記你, 情願我的右手忘記技巧!
6 Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui; si non proposuero Jerusalem in principio lætitiæ meæ.
我若不記念你, 若不看耶路撒冷過於我所最喜樂的, 情願我的舌頭貼於上膛!
7 Memor esto, Domine, filiorum Edom, in die Jerusalem: qui dicunt: Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea.
耶路撒冷遭難的日子, 以東人說:拆毀!拆毀! 直拆到根基! 耶和華啊,求你記念這仇!
8 Filia Babylonis misera! beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis.
將要被滅的巴比倫城啊, 報復你像你待我們的,那人便為有福!
9 Beatus qui tenebit, et allidet parvulos tuos ad petram.
拿你的嬰孩摔在磐石上的, 那人便為有福!