Psalmorum 130

1 Canticum graduum. De profundis clamavi ad te, Domine;

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

2 Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecationis meæ.

Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.

3 Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

4 Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus:

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

5 speravit anima mea in Domino.

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

6 A custodia matutina usque ad noctem, speret Israël in Domino.

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

7 Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.

Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.

8 Et ipse redimet Israël ex omnibus iniquitatibus ejus.

Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.