Psalmorum 130

1 Canticum graduum. De profundis clamavi ad te, Domine;

Een bedevaartslied. Uit de diepten, o Jahweh, roep ik tot U,

2 Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecationis meæ.

Heer, hoor mijn klagen; Laat uw oren toch luisteren Naar mijn bidden en smeken!

3 Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?

Ach Jahweh, zo Gij de zonde gedenkt, Ach Heer, wie zou het bestaan?

4 Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus:

Neen, bij U is vergeving, Opdat ik vol hoop U zou vrezen, o Jahweh.

5 speravit anima mea in Domino.

Mijn ziel schouwt hunkerend naar zijn belofte, Mijn ziel smacht naar den Heer;

6 A custodia matutina usque ad noctem, speret Israël in Domino.

Meer dan wachters naar de morgen,

7 Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.

Ziet Israël naar Jahweh uit. Want bij Jahweh is ontferming, En overvloed van verlossing;

8 Et ipse redimet Israël ex omnibus iniquitatibus ejus.

Hij zal Israël bevrijden Van al zijn zonden!