Psalmorum 129

1 Canticum graduum. Sæpe expugnaverunt me a juventute mea, dicat nunc Israël;

Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -

2 sæpe expugnaverunt me a juventute mea: etenim non potuerunt mihi.

mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.

3 Supra dorsum meum fabricaverunt peccatores; prolongaverunt iniquitatem suam.

På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.

4 Dominus justus concidit cervices peccatorum.

Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.

5 Confundantur, et convertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion.

Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.

6 Fiant sicut fœnum tectorum, quod priusquam evellatur exaruit:

Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;

7 de quo non implevit manum suam qui metit, et sinum suum qui manipulos colligit.

slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.

8 Et non dixerunt qui præteribant: Benedictio Domini super vos. Benediximus vobis in nomine Domini.

Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»