< Psalmorum 122 >

1 Canticum graduum. Lætatus sum in his quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.
تَرْنِيمَةُ الْمَصَاعِدِ فَرِحْتُ بِالْقَائِلِينَ لِي: لِنَذْهَبْ مَعاً إِلَى بَيْتِ الرَّبِّ.١
2 Stantes erant pedes nostri in atriis tuis, Jerusalem.
تَقِفُ أَقْدَامُنَا الآنَ دَاخِلَ أَبْوَابِكِ يَا أُورُشَلِيمُ.٢
3 Jerusalem, quæ ædificatur ut civitas, cujus participatio ejus in idipsum.
أُورُشَلِيمُ الْمَبْنِيَّةُ كَمَدِينَةٍ مُتَمَاسِكَةٍ مُتَّحِدَةٍ.٣
4 Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israël, ad confitendum nomini Domini.
إِلَيْهَا صَعِدَتِ الأَسْبَاطُ، أَسْبَاطُ الرَّبِّ لِتَرْفَعَ الشُّكْرَ لَهُ بِحَسَبِ أَوَامِرِهِ.٤
5 Quia illic sederunt sedes in judicio, sedes super domum David.
هُنَاكَ نُصِبَتْ عُرُوشُ الْقَضَاءِ، عُرُوشُ آلِ دَاوُدَ.٥
6 Rogate quæ ad pacem sunt Jerusalem, et abundantia diligentibus te.
صَلُّوا لأَجْلِ سَلامِ أُورُشَلِيمَ. لِيُفْلِحْ مُحِبُّوكِ وَيَطْمَئِنُّوا.٦
7 Fiat pax in virtute tua, et abundantia in turribus tuis.
لِيَكُنِ السَّلامُ دَاخِلَ أَسْوَارِكِ، وَالأَمَانُ دَاخِلَ قُصُورِكِ.٧
8 Propter fratres meos et proximos meos, loquebar pacem de te.
مِنْ أَجْلِ إِخْوَتِي وَأَصْحَابِي أَقُولُ: لِيَسُدْ فِيكِ سَلامٌ.٨
9 Propter domum Domini Dei nostri, quæsivi bona tibi.
مِنْ أَجْلِ الرَّبِّ إِلَهِنَا أَلْتَمِسُ لَكِ خَيْراً.٩

< Psalmorum 122 >