Psalmorum 119
1 Alleluja. Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini.
(Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
2 Beati qui scrutantur testimonia ejus; in toto corde exquirunt eum.
Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
3 Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt.
Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
4 Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
5 Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas justificationes tuas.
Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
6 Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
7 Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiæ tuæ.
Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
8 Justificationes tuas custodiam; non me derelinquas usquequaque.
Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
9 In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.
(Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
10 In toto corde meo exquisivi te; ne repellas me a mandatis tuis.
Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
11 In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi.
Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
12 Benedictus es, Domine; doce me justificationes tuas.
Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
13 In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.
Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
15 In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas.
Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
16 In justificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.
Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
17 Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos.
(Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
18 Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua.
Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
19 Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.
Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
20 Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore.
Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
21 Increpasti superbos; maledicti qui declinant a mandatis tuis.
Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
22 Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi.
Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
23 Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.
Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
24 Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuæ.
Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
25 Adhæsit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.
(Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me justificationes tuas.
Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
27 Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis.
Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
28 Dormitavit anima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis.
Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
29 Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei.
Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
30 Viam veritatis elegi; judicia tua non sum oblitus.
Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
31 Adhæsi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere.
Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
32 Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
33 Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, et exquiram eam semper.
(Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
34 Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, et custodiam illam in toto corde meo.
Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
35 Deduc me in semitam mandatorum tuorum, quia ipsam volui.
Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
36 Inclina cor meum in testimonia tua, et non in avaritiam.
Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me.
Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
38 Statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo.
Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
39 Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, quia judicia tua jucunda.
Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
40 Ecce concupivi mandata tua: in æquitate tua vivifica me.
Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
41 Et veniat super me misericordia tua, Domine; salutare tuum secundum eloquium tuum.
: (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis.
Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in judiciis tuis supersperavi.
Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
44 Et custodiam legem tuam semper, in sæculum et in sæculum sæculi.
Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
45 Et ambulabam in latitudine, quia mandata tua exquisivi.
Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
46 Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar.
Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
47 Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi.
Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
48 Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi, et exercebar in justificationibus tuis.
Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
49 Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
(Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
50 Hæc me consolata est in humilitate mea, quia eloquium tuum vivificavit me.
У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
51 Superbi inique agebant usquequaque; a lege autem tua non declinavi.
Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
52 Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine, et consolatus sum.
Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
53 Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
54 Cantabiles mihi erant justificationes tuæ in loco peregrinationis meæ.
Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi legem tuam.
Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
56 Hæc facta est mihi, quia justificationes tuas exquisivi.
Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
57 Portio mea, Domine, dixi custodire legem tuam.
(Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum.
Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
59 Cogitavi vias meas, et converti pedes meos in testimonia tua.
Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
60 Paratus sum, et non sum turbatus, ut custodiam mandata tua.
Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus.
Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justificationis tuæ.
Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
63 Particeps ego sum omnium timentium te, et custodientium mandata tua.
Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; justificationes tuas doce me.
Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
65 Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum.
(Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
66 Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, quia mandatis tuis credidi.
Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
67 Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.
Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
68 Bonus es tu, et in bonitate tua doce me justificationes tuas.
Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
69 Multiplicata est super me iniquitas superborum; ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.
Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
70 Coagulatum est sicut lac cor eorum; ego vero legem tuam meditatus sum.
Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
71 Bonum mihi quia humiliasti me, ut discam justificationes tuas.
Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
72 Bonum mihi lex oris tui, super millia auri et argenti.
Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
73 Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, et discam mandata tua.
(Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
74 Qui timent te videbunt me et lætabuntur, quia in verba tua supersperavi.
Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
75 Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua, et in veritate tua humiliasti me.
И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
76 Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
77 Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam, quia lex tua meditatio mea est.
Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
78 Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me; ego autem exercebor in mandatis tuis.
Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
79 Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua.
Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
80 Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar.
Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
81 Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi.
(Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?
Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
83 Quia factus sum sicut uter in pruina; justificationes tuas non sum oblitus.
Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
84 Quot sunt dies servi tui? quando facies de persequentibus me judicium?
Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
85 Narraverunt mihi iniqui fabulationes, sed non ut lex tua.
Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
86 Omnia mandata tua veritas: inique persecuti sunt me, adjuva me.
Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
87 Paulominus consummaverunt me in terra; ego autem non dereliqui mandata tua.
Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui.
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
89 In æternum, Domine, verbum tuum permanet in cælo.
(Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
90 In generationem et generationem veritas tua; fundasti terram, et permanet.
Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
91 Ordinatione tua perseverat dies, quoniam omnia serviunt tibi.
Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
92 Nisi quod lex tua meditatio mea est, tunc forte periissem in humilitate mea.
Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
93 In æternum non obliviscar justificationes tuas, quia in ipsis vivificasti me.
Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
94 Tuus sum ego; salvum me fac: quoniam justificationes tuas exquisivi.
Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
95 Me exspectaverunt peccatores ut perderent me; testimonia tua intellexi.
Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
96 Omnis consummationis vidi finem, latum mandatum tuum nimis.
Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
97 Quomodo dilexi legem tuam, Domine! tota die meditatio mea est.
(Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
98 Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in æternum mihi est.
Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
99 Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est.
Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
100 Super senes intellexi, quia mandata tua quæsivi.
Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua.
Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
102 A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi.
Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua! super mel ori meo.
Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
104 A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam iniquitatis.
Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
105 Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
(Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
106 Juravi et statui custodire judicia justitiæ tuæ.
Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum.
Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
108 Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, et judicia tua doce me.
Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
109 Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus.
Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi.
Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
111 Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum, quia exsultatio cordis mei sunt.
Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
112 Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum, propter retributionem.
Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
113 Iniquos odio habui, et legem tuam dilexi.
(Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
114 Adjutor et susceptor meus es tu, et in verbum tuum supersperavi.
Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
115 Declinate a me, maligni, et scrutabor mandata Dei mei.
Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, et non confundas me ab exspectatione mea.
Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
117 Adjuva me, et salvus ero, et meditabor in justificationibus tuis semper.
Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
118 Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, quia injusta cogitatio eorum.
Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
119 Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ; ideo dilexi testimonia tua.
Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
120 Confige timore tuo carnes meas; a judiciis enim tuis timui.
Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
121 Feci judicium et justitiam: non tradas me calumniantibus me.
(Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
122 Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.
Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
123 Oculi mei defecerunt in salutare tuum, et in eloquium justitiæ tuæ.
Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, et justificationes tuas doce me.
Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
125 Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
126 Tempus faciendi, Domine: dissipaverunt legem tuam.
Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
127 Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion.
Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar; omnem viam iniquam odio habui.
Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
129 Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.
(Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
130 Declaratio sermonum tuorum illuminat, et intellectum dat parvulis.
Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
131 Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.
Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
132 Aspice in me, et miserere mei, secundum judicium diligentium nomen tuum.
Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis injustitia.
Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
134 Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata tua.
Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
135 Faciem tuam illumina super servum tuum, et doce me justificationes tuas.
Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
136 Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam.
Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
137 Justus es, Domine, et rectum judicium tuum.
(Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
138 Mandasti justitiam testimonia tua, et veritatem tuam nimis.
Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
139 Tabescere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei.
Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
140 Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud.
Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
141 Adolescentulus sum ego et contemptus; justificationes tuas non sum oblitus.
Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
142 Justitia tua, justitia in æternum, et lex tua veritas.
Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
143 Tribulatio et angustia invenerunt me; mandata tua meditatio mea est.
Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
144 Æquitas testimonia tua in æternum: intellectum da mihi, et vivam.
Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
145 Clamavi in toto corde meo: exaudi me, Domine; justificationes tuas requiram.
(Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
146 Clamavi ad te; salvum me fac: ut custodiam mandata tua.
Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
147 Præveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.
Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
148 Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua.
Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me.
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
150 Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.
Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
151 Prope es tu, Domine, et omnes viæ tuæ veritas.
И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
152 Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in æternum fundasti ea.
Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
153 Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus.
(Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
154 Judica judicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.
Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
155 Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt.
Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
156 Misericordiæ tuæ multæ, Domine; secundum judicium tuum vivifica me.
Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
157 Multi qui persequuntur me, et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi.
Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
158 Vidi prævaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt.
Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine: in misericordia tua vivifica me.
Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
160 Principium verborum tuorum veritas; in æternum omnia judicia justitiæ tuæ.
Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
161 Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum.
(Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
162 Lætabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa.
Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
163 Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi.
Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
164 Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiæ tuæ.
Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum.
Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
166 Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi.
Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
167 Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer.
Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
168 Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.
Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
169 Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; juxta eloquium tuum da mihi intellectum.
(Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum eripe me.
Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
171 Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me justificationes tuas.
Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
172 Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, quia omnia mandata tua æquitas.
Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
173 Fiat manus tua ut salvet me, quoniam mandata tua elegi.
Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
174 Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua meditatio mea est.
Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
175 Vivet anima mea, et laudabit te, et judicia tua adjuvabunt me.
Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
176 Erravi sicut ovis quæ periit: quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.
Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
