< Psalmorum 114 >

1 Alleluja. In exitu Israël de Ægypto, domus Jacob de populo barbaro,
Quando Israel saiu do Egito, [quando] a casa de Jacó [saiu] de um povo estrangeiro,
2 facta est Judæa sanctificatio ejus; Israël potestas ejus.
Judá se tornou seu santuário, [e] Israel os seus domínios.
3 Mare vidit, et fugit; Jordanis conversus est retrorsum.
O mar viu, e fugiu; e o Jordão recuou.
4 Montes exsultaverunt ut arietes, et colles sicut agni ovium.
Os montes saltaram como carneiros, os morros como cordeiros.
5 Quid est tibi, mare, quod fugisti? et tu, Jordanis, quia conversus es retrorsum?
O que houve, ó mar, que fugiste? Ó Jordão, que recuaste?
6 montes, exsultastis sicut arietes? et colles, sicut agni ovium?
Ó montes, que saltastes como carneiros? Ó morros, como cordeiros?
7 A facie Domini mota est terra, a facie Dei Jacob:
Trema tu, ó terra, pela presença do Senhor, pela presença do Deus de Jacó,
8 qui convertit petram in stagna aquarum, et rupem in fontes aquarum.
Que tornou a rocha em lago de águas; ao pedregulho em fonte de águas.

< Psalmorum 114 >