< Psalmorum 109 >

1 In finem. Psalmus David.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
2 Deus, laudem meam ne tacueris, quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est.
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
3 Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
4 Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi; ego autem orabam.
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis, et odium pro dilectione mea.
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
6 Constitue super eum peccatorem, et diabolus stet a dextris ejus.
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
7 Cum judicatur, exeat condemnatus; et oratio ejus fiat in peccatum.
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
8 Fiant dies ejus pauci, et episcopatum ejus accipiat alter.
Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
9 Fiant filii ejus orphani, et uxor ejus vidua.
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
10 Nutantes transferantur filii ejus et mendicent, et ejiciantur de habitationibus suis.
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
11 Scrutetur fœnerator omnem substantiam ejus, et diripiant alieni labores ejus.
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
12 Non sit illi adjutor, nec sit qui misereatur pupillis ejus.
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
13 Fiant nati ejus in interitum; in generatione una deleatur nomen ejus.
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
14 In memoriam redeat iniquitas patrum ejus in conspectu Domini, et peccatum matris ejus non deleatur.
Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
15 Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:
Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam,
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
17 et persecutus est hominem inopem et mendicum, et compunctum corde, mortificare.
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
18 Et dilexit maledictionem, et veniet ei; et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum; et intravit sicut aqua in interiora ejus, et sicut oleum in ossibus ejus.
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
19 Fiat ei sicut vestimentum quo operitur, et sicut zona qua semper præcingitur.
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
20 Hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua.
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
22 Libera me, quia egenus et pauper ego sum, et cor meum conturbatum est intra me.
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
23 Sicut umbra cum declinat ablatus sum, et excussus sum sicut locustæ.
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
24 Genua mea infirmata sunt a jejunio, et caro mea immutata est propter oleum.
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
25 Et ego factus sum opprobrium illis; viderunt me, et moverunt capita sua.
Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
26 Adjuva me, Domine Deus meus; salvum me fac secundum misericordiam tuam.
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
27 Et sciant quia manus tua hæc, et tu, Domine, fecisti eam.
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
28 Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me confundantur; servus autem tuus lætabitur.
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
29 Induantur qui detrahunt mihi pudore, et operiantur sicut diploide confusione sua.
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
30 Confitebor Domino nimis in ore meo, et in medio multorum laudabo eum:
RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
31 quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.

< Psalmorum 109 >