< Psalmorum 109 >

1 In finem. Psalmus David.
O Pathen koiham kathangvah ding, kei a kon in thipbeh leh gamla tah in umdan lang,
2 Deus, laudem meam ne tacueris, quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est.
miphalouten eihousetna thujou eiseikhum teng u jong le thipbeh in umdan.
3 Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.
Thet umtah thucheng ho pum in eiumkim vel un, ajeh beihel’in eikisat piuvin ahi.
4 Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi; ego autem orabam.
Keiman amaho hi kangailui amaho dinga kataolai hin amahon thepmosah teiding leh suhmang dingin eigong jingun ahi.
5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis, et odium pro dilectione mea.
Amahon thilpha kabol ho thilse jengin eilethuh’un, kangailutna hi vetda nan eithuh’un ahi.
6 Constitue super eum peccatorem, et diabolus stet a dextris ejus.
Amahon asei un, “Ama doudin miphalou khat hintungdoh un, achungthu kitan theina dinga athepmo sahding hinsol’un” atiuve.
7 Cum judicatur, exeat condemnatus; et oratio ejus fiat in peccatum.
Achungthu akitan teng amahi thepmosah uhitin, ataona chu chonsetnin simmu hite,
8 Fiant dies ejus pauci, et episcopatum ejus accipiat alter.
Akum lhomsah uhite, michomkhat ama munna dinsah’u hite,
9 Fiant filii ejus orphani, et uxor ejus vidua.
achate paneilou hisah uhitin aji meithai hisah’u hite,
10 Nutantes transferantur filii ejus et mendicent, et ejiciantur de habitationibus suis.
achate khutdo a moh vahlele hiu henlang, in gem in vah mang jeng uhen.
11 Scrutetur fœnerator omnem substantiam ejus, et diripiant alieni labores ejus.
Bat le tham houvin ainn alou chuleh anei agou kichom u hen, kholgam mihon asum lodoh jouse lahpeh uhen,
12 Non sit illi adjutor, nec sit qui misereatur pupillis ejus.
koimachan lungset dauhen; koimachan paneilouva um achate chu khoto dauhen.
13 Fiant nati ejus in interitum; in generatione una deleatur nomen ejus.
Ason apah jouse thisoh hen. A in sung pumpiu min jong akhang cheh a din lah doh in um mai hen.
14 In memoriam redeat iniquitas patrum ejus in conspectu Domini, et peccatum matris ejus non deleatur.
Pakai in apateu chonsetna ngaidam hihbeh hen, anu-u chonsetna jong lekhabua kon in kikahdoh hihbeh hen,
15 Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:
Pakai in achonsetnau geldoh jinghen, chuleh aminjong mihemten geldoh hihbeh hen.
16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam,
Ajeh chu mi koima ngailut aneipoi, aman mivaichaho leh tahlelte abol genthei e, chuleh lung gentheite thina a adellut e.
17 et persecutus est hominem inopem et mendicum, et compunctum corde, mortificare.
Ama mi samset athanom in; tun nang ama sugoi tan. Aman midang phatthei aboh khapoi; tun nangman ama jong phattheiboh hih in.
18 Et dilexit maledictionem, et veniet ei; et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum; et intravit sicut aqua in interiora ejus, et sicut oleum in ossibus ejus.
Mi sapset hi amadinga aponsil, atwidon, abuneh tobanga angaito ahitai.
19 Fiat ei sicut vestimentum quo operitur, et sicut zona qua semper præcingitur.
Tun amisapsetna chu hung kile henlang ama chunga pon bangin behdoh henlang angonga kong gah bangin kikhitchah hen,
20 Hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.
Tun hiche sapsetna hochu eiseise hole eidem demho chungah Pakai engbolna chujohen.
21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua.
Hinla O thneipen Pakai neidin pi in, nangma min khoto najal chun! Neihuh doh in ajeh chu nangma hi chutobangtah a pha le kitah nahi.
22 Libera me, quia egenus et pauper ego sum, et cor meum conturbatum est intra me.
Ajeh chu keimahi mivaicha le tahlel tah kahin kalungthim hi ana behseh jenge.
23 Sicut umbra cum declinat ablatus sum, et excussus sum sicut locustæ.
Nilhah langa nisa lim achemang bang a mangthah ding kahi, min khaokhopi apaidoh banga eikipaidoh ahitai,
24 Genua mea infirmata sunt a jejunio, et caro mea immutata est propter oleum.
Ka ann ngol na-a kon in kakengpah ho kisan atha aumtapon kavunleh kagu keubou kahitai.
25 Et ego factus sum opprobrium illis; viderunt me, et moverunt capita sua.
Keima hi muntin a mi totnopna bep kahitan amahon eimu tenguleh noisena’in alu-u eiheikhum jiuvin ahi.
26 Adjuva me, Domine Deus meus; salvum me fac secundum misericordiam tuam.
Neikithopin O Pakai ka Pathen! Nami ngailutna longlou chun neihuhdoh’in.
27 Et sciant quia manus tua hæc, et tu, Domine, fecisti eam.
Pakai nangin kachunga hi nangma natohmong ahi ti ahetchet nadiuvin musah’in.
28 Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me confundantur; servus autem tuus lætabitur.
Hiteng chuleh amahon eisapset nom ujongleh eisamseuhen ajeh chu nangman phatthei neiboh ding ahinai. Amahon eihin delkhum tenguleh jumna akimudiu ahi. Ahinla nasoh keimavang kipah a kagalkai ding ahi.
29 Induantur qui detrahunt mihi pudore, et operiantur sicut diploide confusione sua.
Eitaitom jingho vang jumna ponbanga akikhu khumdiu ahin, suhnem a aum nao chun ponbanga atomkhudiu ahi.
30 Confitebor Domino nimis in ore meo, et in medio multorum laudabo eum:
Ahinla kenvang Pakai kom a kipathu kasei jingding mijouse kom a kasei choile ding ahi.
31 quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.
Ajeh chu Aman tahlelte adinpi jingin suhmang ding gohoa kon in ahuhdoh jingin ahi.

< Psalmorum 109 >