< Psalmorum 107 >

1 Alleluja. Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus.
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici, et de regionibus congregavit eos,
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 a solis ortu, et occasu, ab aquilone, et mari.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 Erraverunt in solitudine, in inaquoso; viam civitatis habitaculi non invenerunt.
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 Esurientes et sitientes, anima eorum in ipsis defecit.
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eripuit eos;
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitatem habitationis.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 Quia satiavit animam inanem, et animam esurientem satiavit bonis.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Sedentes in tenebris et umbra mortis; vinctos in mendicitate et ferro.
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei, et consilium Altissimi irritaverunt.
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum; infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret.
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis, et vincula eorum dirupit.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 Quia contrivit portas æreas, et vectes ferreos confregit.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum; propter injustitias enim suas humiliati sunt.
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 Omnem escam abominata est anima eorum, et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 Misit verbum suum, et sanavit eos, et eripuit eos de interitionibus eorum.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 Et sacrificent sacrificium laudis, et annuntient opera ejus in exsultatione.
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis:
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia ejus in profundo.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 Dixit, et stetit spiritus procellæ, et exaltati sunt fluctus ejus.
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos; anima eorum in malis tabescebat.
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius, et omnis sapientia eorum devorata est.
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum eduxit eos.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 Et statuit procellam ejus in auram, et siluerunt fluctus ejus.
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 Et lætati sunt quia siluerunt; et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 Et exaltent eum in ecclesia plebis, et in cathedra seniorum laudent eum.
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 Posuit flumina in desertum, et exitus aquarum in sitim;
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 Posuit desertum in stagna aquarum, et terram sine aqua in exitus aquarum.
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 Et collocavit illic esurientes, et constituerunt civitatem habitationis:
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, et fecerunt fructum nativitatis.
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis; et jumenta eorum non minoravit.
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 Et pauci facti sunt et vexati sunt, a tribulatione malorum et dolore.
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 Et adjuvit pauperem de inopia, et posuit sicut oves familias.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 Videbunt recti, et lætabuntur; et omnis iniquitas oppilabit os suum.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 Quis sapiens, et custodiet hæc, et intelliget misericordias Domini?
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!

< Psalmorum 107 >