< Psalmorum 104 >

1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,
Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur, i jénim! I Perwerdigar Xudayim, intayin ulughsen; Shanu-shewket we heywet bilen kiyin’gensen;
2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem,
Libas bilen pürken’gendek yoruqluqqa pürken’gensen, Asmanlarni chédir perdisi kebi yayghansen.
3 qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum:
U yuqiriqi rawaqlirining limlirini sulargha ornatqan, Bulutlarni jeng harwisi qilip, Shamal qanatliri üstide mangidu;
4 qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem.
U perishtilirini shamallar, Xizmetkarlirini ot yalquni qilidu.
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
Yerni U ulliri üstige ornatqan; U esla tewrinip ketmeydu.
6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ.
Libas bilen oralghandek, uni chongqur déngizlar bilen orighansen, Sular taghlar choqqiliri üstide turdi.
7 Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt.
Séning tenbihing bilen sular beder qachti, Güldürmamangning sadasidin ular tézdin yandi;
8 Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis.
Taghlar örlep chiqti, Wadilar chüshüp ketti, [Sular] Sen békitken jaygha chüshüp ketti.
9 Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
Ular téship, yerni yene qaplimisun dep, Sen ulargha cheklime qoyghansen.
10 Qui emittis fontes in convallibus; inter medium montium pertransibunt aquæ.
[Tengri] wadilarda bulaqlarni échip urghutidu, Suliri taghlar arisida aqidu.
11 Potabunt omnes bestiæ agri; expectabunt onagri in siti sua.
Daladiki herbir janiwargha ussuluq béridu, Yawayi éshekler ussuzluqini qanduridu.
12 Super ea volucres cæli habitabunt; de medio petrarum dabunt voces.
Köktiki qushlar ularning boyida qonidu, Derex shaxliri arisida sayraydu.
13 Rigans montes de superioribus suis; de fructu operum tuorum satiabitur terra:
U yuqiridiki rawaqliridin taghlarni sughiridu; Yer Séning yasighanliringning méwiliridin qandurulidu!
14 producens fœnum jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra,
U mallar üchün ot-chöplerni, Insanlar üchün köktatlarni östüridu, Shundaqla nanni yerdin chiqiridu;
15 et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet.
Ademning könglini xush qilidighan sharabni, Insan yüzini parqiritidighan mayni chiqiridu; Insanning yürikige nan bilen quwwet béridu;
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit:
Perwerdigarning derexliri, Yeni Özi tikken Liwan kédir derexliri [su ichip] qanaetlinidu.
17 illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum.
Ene ashular arisigha qushlar uwa yasaydu, Leylek bolsa, archa derexlirini makan qilidu.
18 Montes excelsi cervis; petra refugium herinaciis.
Égiz choqqilar tagh öchkilirining, Tik yarlar sughurlarning panahi bolidu.
19 Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum.
Pesillerni békitmek üchün U ayni yaratti, Quyash bolsa pétishini bilidu.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
Sen qarangghuluq chüshürisen, tün bolidu; Ormandiki janiwarlarning hemmisi uningda shipir-shipir kézip yüridu.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
Arslanlar olja izdep hörkireydu, Tengridin ozuq-tülük sorishidu;
22 Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur.
Quyash chiqipla, ular chékinidu, Qaytip kirip uwilirida yatidu.
23 Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum.
Insan bolsa öz ishigha chiqidu, Ta kechkiche méhnette bolidu.
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti; impleta est terra possessione tua.
I Perwerdigar, yasighan herxil nersiliring neqeder köptur! Hemmisini hékmet bilen yaratqansen, Yer yüzi ijat-bayliqliring bilen toldi.
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus: animalia pusilla cum magnis.
Ene büyük bipayan déngiz turidu! Uningda san-sanaqsiz ghuzh-ghuzh janiwarlar, Chong we kichik haywanlar bar.
26 Illic naves pertransibunt; draco iste quem formasti ad illudendum ei.
Shu yerde kémiler qatnaydu, Uningda oynaqlisun dep sen yasighan léwiatanmu bar;
27 Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
Waqtida ozuq-tülük bergin dep, Bularning hemmisi Sanga qaraydu.
28 Dante te illis, colligent; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
Ulargha berginingde, tériwalidu, Qolungni achqiningdila, ular nazunémetlerge toyidu.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
Yüzüngni yoshursang, ular dekke-dükkige chüshidu, Rohlirini alsang, ular jan üzüp, Yene tupraqqa qaytidu.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ.
Rohingni ewetkiningde, ular yaritilidu, Yer-yüzi yéngi [bir dewr bilen] almishidu.
31 Sit gloria Domini in sæculum; lætabitur Dominus in operibus suis.
Perwerdigarning shan-shöhriti ebediydur, Perwerdigar Öz yaratqanliridin xursen bolidu.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere; qui tangit montes, et fumigant.
U yerge baqqinida, yer titreydu, Taghlargha tegkinide, ular tütün chiqiridu.
33 Cantabo Domino in vita mea; psallam Deo meo quamdiu sum.
Hayatla bolidikenmen, Perwerdigargha naxsha éytimen; Wujudum bolsila Xudayimni küyleymen.
34 Jucundum sit ei eloquium meum; ego vero delectabor in Domino.
U sürgen oy-xiyallirimdin söyünse! Perwerdigarda xushallinimen!
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.
Gunahkarlar yer yüzidin tügitilidu, Reziller yoq bolidu. I jénim, Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur! Hemdusana!

< Psalmorum 104 >