< Psalmorum 104 >

1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,
E Iehova, e kuu Akua e, ua nui loa no oe; Ua kahikoia no oe i ka nani a me ka hanohano.
2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem,
Ua uhiia no oe i ka malamalama me he kapa la; Ua hohola no oe i na lani me he paku la.
3 qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum:
Ua haua no oia i kona mau keena kiekie ma na wai; Ua kau aku no hoi i na ao maluna i kaa mau nona: A ua holoholo me na eheu o ka makani.
4 qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem.
Ua hana oia i kona poe elele, he makani; A i kona poe kahuns hoi, he lapalapa ahi;
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
Ua hoopaa oia i ka honua maluna o kona kumu, I ole ia e nauweuwe, a mau loa aku.
6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ.
A ua uhi no oe ia i ka hohonu, me he kapa la: Ku mai la na wai, maluna o na mauna.
7 Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt.
I kou papa ana, holo no lakou; I ka leo o kou hekili, auhee aku la lakou.
8 Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis.
Ea mai la no maluna o na mauna; A emi iho la ma na awawa ilalo, A i kahi au i hookumu ai no lakou.
9 Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
Ua kau pale oe i mokuna no lakou. I ole lakou e hala'e; I ole hoi e hoi hou mai, a uhi i ka honua.
10 Qui emittis fontes in convallibus; inter medium montium pertransibunt aquæ.
Kuu mai la oia i na waipuna ma na awawa, I kahe mai lakou, mawaena o na mauna.
11 Potabunt omnes bestiæ agri; expectabunt onagri in siti sua.
Hoohainu no lakou i na holoholona a pau o ke kula; A hooana no hoi na hoki hihiu i ko lakou makewai.
12 Super ea volucres cæli habitabunt; de medio petrarum dabunt voces.
Maluna olaila na manu o ka lewa e hoopunana'i, A kani hoi ko lakou leo iwaena o na lala.
13 Rigans montes de superioribus suis; de fructu operum tuorum satiabitur terra:
Ua hoomauu mai no oia i ua mauna, mailoko mai o kona waihonawai; Ua maona hoi ka aina i ka hua o kau hana ana.
14 producens fœnum jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra,
Nana no i hooulu mai ka mauu no na holoholona, A me ka mea uli hoi i pono ai na kanaka: I hoopuka mai ai oia i ka ai mailoko mai o ka honua,
15 et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet.
A me ka waina hoi i mea e olioli ai ko na kanaka naau, A me ka aila hoi, i mea e hinuhinu ai kana maka, A me ka berena, ka mea e hooikaika ai ka naau o na kanaka.
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit:
Ua kena no na laau o Iehova, Na kedera hoi o Lebanona, na mea ana i kanu ai;
17 illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum.
Malaila no e hoopunana'i na manu; O ke kikonia, o na laau kaa kona hale.
18 Montes excelsi cervis; petra refugium herinaciis.
O na mauna kiekie ka puuhonua o na kao hihiu; A o na pohaku hoi ko na rabita.
19 Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum.
Nana no i hana i na mahina no na kau; Ua ike no ka la i kona napoo ana.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
Lawe mai no oe i ka pouli, a ua po; Ia manawa, kolo mai na mea kolo a pau o ka nahelehele.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
Uwo mai la hoi na liona opiopio i ko lakou wahi, A imi hoi i ka ai, mai ke Akua mai.
22 Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur.
Puka mai la ka la, alaila, akoakoa lakou, A moe no lakou, ma ko lakou ana.
23 Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum.
Hele aku no ke kanaka i kana hana, A i kona hooikaika hoi, a ahiahi.
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti; impleta est terra possessione tua.
Nani ka nui o kau mau hana, e Iehova! Ma ke akamai i hana mai ai oe ia mau mea a pau: Ua piha hoi ka honua i kau waiwai.
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus: animalia pusilla cum magnis.
A me keia moana nui hoi, a palahalaha, Malaila no na mea kolo, pau ole i ka heluia, A me na mea ola, he liilii, a he nui no hoi.
26 Illic naves pertransibunt; draco iste quem formasti ad illudendum ei.
Malaila no na moku e holo ae; Aia hoi kela leviatana au i hana'i, e paani ilaila.
27 Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
Kakali no keia poe a pau ia oe, I haawi mai ai oe i ka lakou ai i ka wa pono.
28 Dante te illis, colligent; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
O ka mea au e haawi mai ai na lakou, oia ka lakou e hooiliili iho; Wehe no oe i kou lima, a lako iho la lakou i ka maikai.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
I huna oe i kou maka, make koke iho la lakou; Lawe oe i ko lakou ea, make no lakou, a hoi hou i ka lepo.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ.
Hoouna mai oe i kou ea, ua hanaia iho la lakou; A nau no hoi i hoano hou i ka mnka o ka honua.
31 Sit gloria Domini in sæculum; lætabitur Dominus in operibus suis.
E mau loa ana no ka nani o Iehova; E lealea mai no o Iehova i kana mau hana.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere; qui tangit montes, et fumigant.
Nana mai no oia i ka honua, a haalulu iho la ia; Hoopa mai oia i na mauna, uwahi ae la lakou.
33 Cantabo Domino in vita mea; psallam Deo meo quamdiu sum.
E oli aku au ia Iehova i ka manawa o ko'u ola ana; E hoolea no hoi au i ke Akua, a i ko'u hopena,
34 Jucundum sit ei eloquium meum; ego vero delectabor in Domino.
He mea ono ko'u noonoo ana ia ia; A ma Iehova no wau e lealea ai.
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.
E hookiia'e ka poe hewa mai ka honua aku, O ka poe lawehala hoi, aole e koe lakou. E hoomaikai aku ia Iehova, e kuu uhane: E halelu aku oukou ia Iehova.

< Psalmorum 104 >