< Psalmorum 103 >
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino, et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus.
Un salmo de David. Alaba, alma mía, al Señor; que todo mi ser alabe su santo nombre.
2 Benedic, anima mea, Domino, et noli oblivisci omnes retributiones ejus.
Alaba, alma mía, al Señor; y que no olvide mi ser las maravillosas cosas que él ha hecho por mí.
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis; qui sanat omnes infirmitates tuas:
Él perdona mis pecados, y cura todas mis enfermedades.
4 qui redimit de interitu vitam tuam; qui coronat te in misericordia et miserationibus:
Me salva de la muerte; me honra con su gran amor y misericordia.
5 qui replet in bonis desiderium tuum; renovabitur ut aquilæ juventus tua:
Llena mi vida con todo lo que es bueno; me rejuvenece, y me hace fuerte como un águila.
6 faciens misericordias Dominus, et judicium omnibus injuriam patientibus.
El Señor hace lo que está bien, y defiende a los que son abusados.
7 Notas fecit vias suas Moysi; filiis Israël voluntates suas.
Él explicó sus caminos a moisés: le dijo al pueblo de Israel lo que iba a hacer.
8 Miserator et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
El Señor es amable y lleno de gracia, y no rápido para la ira. Lleno de amor y justicia.
9 Non in perpetuum irascetur, neque in æternum comminabitur.
Él no nos acusa; ni permanece para siempre airado con nosotros.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis, neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
No nos castiga por nuestros pecados, como debería hacer; no nos devuelve todas las cosas malas que hacemos, aunque lo merezcamos.
11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra, corroboravit misericordiam suam super timentes se;
Porque tan grande como los cielos que están sobre la tierra es su amor con los que le honran.
12 quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.
Tan lejos como el este está del oeste es como el Señor ha echado fuera nuestros pecados.
13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.
Como un padre amoroso, el Señor es amable y compasivo con quienes le siguen.
14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum; recordatus est quoniam pulvis sumus.
Porque él sabe cómo fuimos hechos; él recuerda que somos solo polvo.
15 Homo, sicut fœnum dies ejus; tamquam flos agri, sic efflorebit:
La vida de los seres humanos es como la grama: florecemos como plantas en un campo,
16 quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet, et non cognoscet amplius locum suum.
pero entonces el viento sopla, y nos vamos, desapareciendo sin dejar rastro.
17 Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et justitia illius in filios filiorum,
Pero el gran amor de Dios durará para toda la eternidad con aquellos que le siguen; su bondad perdurará por todas las generaciones,
18 his qui servant testamentum ejus, et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
con aquellos que cumplen sus convenios y sus mandamientos.
19 Dominus in cælo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.
El Señor ha establecido su trono en los cielos, y gobierna sobre todas las cosas.
20 Benedicite Domino, omnes angeli ejus: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum ejus.
¡Alaben al Señor, ángeles, ustedes poderosos que hacen lo que él dice, escuchando lo que él les ordena!
21 Benedicite Domino, omnes virtutes ejus; ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus.
¡Alaben al Señor, ustedes ejércitos celestiales que le sirven y cumplen su voluntad!
22 Benedicite Domino, omnia opera ejus: in omni loco dominationis ejus, benedic, anima mea, Domino.
¡Alabe al Señor, toda cosa en su creación, todos bajo su gobierno! ¡Alaba, alma mía, al Señor!