Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
Aberante mmɔborɔni mpaebɔ. Osu kyerɛ Awurade bere a ɔwɔ ahohia mu. Awurade, tie me mpaebɔ; na ma me mmoa ho sufrɛ nnu wʼanim.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Mmfa wʼanim nhintaw me bere a mewɔ ahohia mu. Brɛ wʼaso ase ma me; na sɛ misu frɛ wo a, gye me so ntɛm.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Me nkwanna reyera te sɛ wusiw; me nnompe adɔ sɛ nyansramma.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
Me koma abotow na akisa sɛ sare; na me kɔn nnɔ aduan.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
Mʼapinisi dennen nti maka ɔhonam ne nnompe.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Mete sɛ sare so patu, te sɛ patu a ɔte nnwiriwii mu.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Meda hɔ a, mʼani gu so; mayɛ sɛ anomaa bi a ɔno nko ara si ɔdan atifi.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
Da mu nyinaa mʼatamfo bɔ me akutia. Wɔn a wodi me ho fɛw no bɔ me din de dome.
9 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
Mede nsõ ayɛ mʼaduan na mede nusu fra me nsu mu
10 a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
esiane wʼabufuwhyew dennen no nti, woama me so, ayi me asi nkyɛn.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
Me nkwa nna te sɛ anwummere sunsuma; na mehyew sɛ sare.
12 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
Nanso wo Awurade, woyɛ ɔhene daa daa; na wo din a ahyeta no te hɔ daa awo ntoatoaso nyinaa mu.
13 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
Wobɛsɔre na woahu Sion mmɔbɔ; bere adu sɛ wuhu no mmɔbɔ; bere a wohyɛe no aso.
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
Nʼabo som bo ma wʼasomfo; ne mfutuma hyɛ wɔn awerɛhow.
15 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
Amanaman no besuro Awurade din; asase so ahemfo nyinaa bedi wʼanuonyam ni.
16 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
Awurade bɛkyekyere Sion bio, na wapue wɔ nʼanuonyam mu.
17 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
Obetie mmɔborɔfo mpaebɔ; na ɔremmu nʼani ngu wɔn sufrɛ so.
18 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
Monkyerɛw eyi mma nkyirimma, sɛnea ɛbɛyɛ a wɔn a wonnya nwoo wɔn no bɛkamfo Awurade;
19 Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
“Awurade hwɛɛ fam fi ne kronkronbea wɔ ɔsoro hɔ; ofi ɔsoro hwɛɛ asase,
20 ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
sɛnea ɔbɛte nneduafo apinisi, na wɔagyaa wɔn a wɔabu wɔn kumfɔ no.”
21 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
Enti wɔbɛpae mu abɔ Awurade din wɔ Sion na wɔakamfo no wɔ Yerusalem,
22 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
bere a amanaman ne ahenni ahorow behyia mu na wɔasom Awurade.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
Ɔmaa me yɛɛ mmerɛw wɔ bere a merenyin. Otwaa me nkwa nna so.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
Enti mekae se, “Me Onyankopɔn, mfa me nkɔ, wɔ me nkwa nna mfimfini; wo mfe wɔ hɔ daa kodu awo ntoatoaso nyinaa mu.
25 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
Mfiase no wotoo asase fapem, na ɔsoro yɛ wo nsa ano adwuma.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
Ne nyinaa betwa mu na wo de, wobɛtena hɔ daa; wɔbɛtetew te sɛ atade. Wobɛsesa wɔn te sɛ ntama, na wɔbɛtow wɔn agu.
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Nanso wote sɛnea wote, na wo mfe to rentwa da.
28 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.
Wʼasomfo mma bɛtena nkwa mu wɔ wʼanim; na wɔn asefo ase betim wɔ wʼanim.”
