Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
9 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
10 a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
12 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
13 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
15 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
16 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
17 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
18 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
19 Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
20 ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
21 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
22 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
25 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
28 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.
Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.
