Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
Denggem ti kararagko, O Yahweh, denggem ti sangitko kenka.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Saanmo nga ilemmeng ti rupam kaniak iti tiempo ti panakariribukko. Denggennak. Inton umawagak kenka, sungbatannak a dagus.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Ta kasla asuk nga agpukaw dagiti aldawko, ken mapupuoran a kasla apuy dagiti tulangko.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
Narumek ti pusok, ken kaslaak la ruot a nalaylay. Nalipatak ti mangan iti aniaman a taraon.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
Iti agtultuloy a panagas-asugko, kimmuttongak iti kasta unay.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Kaslaak iti kalaw iti let-ang; nagbalinnak a kasla kullaaw iti langalang.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Nakaiddaak a siririing a kasla agmaymaysa a billit, agmaymaysa iti tuktok ti balay.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
Agmalmalem nga uy-uyawendak dagiti kabusorko; us-usaren dagiti manguy-uyaw kaniak ti naganko iti panangilunod.
9 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
Kankanek dagiti dapo a kasla tinapay ken nalaokan ti in-inumek iti luluak.
10 a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
Gapu iti nakaro a pungtotmo, binagkatnak tapno ipurruaknak.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
Dagiti aldawko ket kasla aniniwan nga agpukpukaw, ken malaylayak a kasla ruot.
12 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
Ngem sika, O Yahweh, agtalinaedka iti agnanayon, ken ti kinalatakmo ket agpaay kadagiti amin a henerasion.
13 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
Bumangonka ket kaasiam ti Sion. Ita ti tiempo a kaasiam isuna; dimtengen ti naituding a tiempo.
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
Ta iggem dagiti adipenmo dagiti napapateg a bato ti Sion ket ipatpategda ti tapok ti pannakadadaelna.
15 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
Raemento dagiti nasion ti naganmo, O Yahweh, ken itan-ok dagiti amin nga ari iti daga ti dayagmo.
16 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
Bangonento manen ni Yahweh ti Sion ket agparangto iti dayagna.
17 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
Iti dayta a tiempo, sungbattannanto dagiti kararag dagiti napanglaw; saannanto nga ilaksid dagiti karagragda.
18 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
Maisuratto daytoy para iti sumaruno a henerasion, ket dagiti tattao a saan pay a naipasngay ket dayawendanto ni Yahweh.
19 Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
Ta kimmita isuna manipud kadagiti ngato a nasantoan; nakita ni Yahweh ti daga manipud idiay langit
20 ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
tapno denggenna ti panagasug dagiti balud, tapno wayawayaanna dagiti naikeddeng a matay.
21 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
Kalpasanna, ipaakaamonto dagiti tattao ti nagan ni Yahweh idiay Sion ken ti dayawna idiay Jerusalem
22 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
inton agmaymaysa nga agtitipon dagiti tattao ken dagiti pagarian tapno agserbida kenni Yahweh.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
Inikkatna ti pigsak iti katengngaan ti biag. Pinaababana dagiti aldawko.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
Kinunak, “Diosko, saannak pay nga alaen iti katengngaan iti biag; addaka ditoy iti amin a henerasion.
25 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
Idi un-unana a tiempo, insaadmo ti daga; dagiti langit ket aramid dagiti imam.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
Agpukawda ngem agnanayonto nga addaka; dumaanda a kas iti pagan-anay; kas iti kawes, ikkatemto ida ket agpukawdanto.
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Ngem saanka nga agbalbaliw, ken saan nga agpatingga dagiti tawenmo.
28 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.
Agtultuloy nga agbiag dagiti annak dagiti adipenmo, ken agbiag iti presensiam dagiti kaputotanda.”
