Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
E HOOLOHE mai oe i ka'u pule, e Iehova, A e hookomo aku i ko'u kahea ana imua ou.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Mai huna oe i ko'u maka ia'u, I ka la o'u e pilikia'i e haliu mai kou pepeiao; I ka la a'u e hea aku ai, e ae koke mai oe ia'u.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Ua hoopauia ko'u mau la me he uwahi la, Ua pau i ke ahi ko'u mau iwi me he pihaa la.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
Ua moku ko'u naau, a ua mae hoi me he mauu la; Nolaila, ua poina ia'u ke ai i ka'u ai.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
No ka leo o ko'u kaniuhu ana, Ua pilipu ko'u mau iwi me ko'u io.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Ua like no au me ka pelikana o ka waonahele; Ua like no hoi au me ka pueo o ka waoakua.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Ua makaala no wau, A ua like hoi me na manuliilii noho mehameha maluna o ka hale.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
Hoowahawaha mai ko'u poe enemi ia'u i na la a pau; O ka poe inaina mai ia'u, ua hoohiki lakou no'u.
9 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
Ua ai aku no au i ka lehu, e like me ka berena, A ua kawili pu au i ko'u mea inu me kuu waimaka,
10 a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
No kou huhu, a me kou inaina; No ka mea, ua hapai mai oe ia'u iluna, A ua ulupa mai oe ia'u ilalo,
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
Ua auwi ae ko'u mau la, me he aka la; A ua mae hoi au me he mauu la.
12 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
Aka, e mau loa ana no kou noho ana, e Iehova, A me kou hoomanao ana hoi, ia hanauna aku ia hanauna aku.
13 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
E ku mai auanei oe, a e aloha mai ia Ziona; No ka mea, o ka manawa e aloha'i, Ua hiki mai no ia manawa i oleloia.
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
Ua lealea kau poe kauwa ma kona mau pohaku, A ua aloha hoi i kona lepo.
15 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
E makau aku no ko na aina e i ka inoa o Iehova, A me na'lii a pau o ka honua i kou nani.
16 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
I ka wa e hooku ai o Iehova ia Ziona, Alaila, e ikeia'ku no oia maloko o kona nani.
17 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
E haliu mai no oia i ka pule a ka poe nele, Aole ia e hoowahawaha i ka lakou pule ana.
18 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
E kakauia no keia no na hanauna o keia hope aku; I halelu aku ia Iehova ka poe kanaka e hanau mai la.
19 Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
No ka mea, ua nana mai no oia, mai luna mai o kona wahi hoano; Mai ka lani mai hoi i nana mai o Iehova i ka honua;
20 ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
E hoolohe mai i ke kaniuhu ana o ka poe pio; A e hookuu hoi i na keiki o ka make:
21 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
E hoike hoi ma Ziona, i ka inoa o Iehova, A me kona mau halelu hoi ma Ierusalema;
22 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
I ka wa e akoakoa pu ai na kanaka, A me na aupuni hoi, e hookauwa aku na Iehova.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
Ua hoonawaliwali mai oia i ko'u ikaika ma ke ala; Ua hoopokole mai hoi i ko'u mau la.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
I iho la au. E kuu Akua e, Mai lawe aku ia'u maiwaena konu o ko'u mau la: Mai kela hanauna kou makahiki, a ia hanauna aku.
25 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
I ka wa kahiko hookumu no oe i ka honua; A o ka lani hoi ka hana a kou mau lima.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
E pau auanei lakou, aka, e mau loa ana no oe; E elemakule no lakou me he kapa la; Aka, e hoomalule no oe ia lakou me he kapa hou la.
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Aka, ua oia mau no oe pela, Aole loa e pau kou mau makahiki.
28 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.
E mau ana no hoi na keiki o kau poe kauwa, A e hoonoho paa loa ia ka lakou poe mamo imua ou.
