Psalmorum 10

1 Ut quid, Domine, recessisti longe; despicis in opportunitatibus, in tribulatione?

۱ ای خداوند چرا دور ایستاده‌ای و خودرا در وقت های تنگی پنهان می‌کنی؟

2 Dum superbit impius, incenditur pauper: comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

۲ از تکبر شریران، فقیر سوخته می‌شود؛ درمشورت هایی که اندیشیده‌اند، گرفتار می‌شوند.

3 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur.

۳ زیرا که شریر به شهوات نفس خود فخر می‌کند، و آنکه می‌رباید شکر می‌گوید و خداوند را اهانت می‌کند.

4 Exacerbavit Dominum peccator: secundum multitudinem iræ suæ, non quæret.

۴ شریر در غرور خود می‌گوید: «بازخواست نخواهد کرد.» همه فکرهای او اینست که خدایی نیست.

5 Non est Deus in conspectu ejus; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus; omnium inimicorum suorum dominabitur.

۵ راههای او همیشه استوار است. احکام تو از او بلند و بعید است. همه دشمنان خود را به هیچ می‌شمارد.

6 Dixit enim in corde suo: Non movebor a generatione in generationem, sine malo.

۶ در دل خود گفته است: «هرگزجنبش نخواهم خورد، و دور به دور بدی رانخواهم دید.»

7 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo; sub lingua ejus labor et dolor.

۷ دهن او از لعنت و مکر و ظلم پر است؛ زیرزبانش مشقت و گناه است؛

8 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.

۸ در کمینهای دهات می‌نشیند؛ در جایهای مخفی بی‌گناه را می‌کشد؛ چشمانش برای مسکینان مراقب است؛

9 Oculi ejus in pauperem respiciunt; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem; rapere pauperem dum attrahit eum.

۹ در جای مخفی مثل شیر در بیشه خود کمین می‌کند؛ به جهت گرفتن مسکین کمین می‌کند؛ فقیر را به دام خود کشیده، گرفتار می‌سازد.

10 In laqueo suo humiliabit eum; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.

۱۰ پس کوفته وزبون می‌شود؛ و مساکین در زیر جباران اومی افتند.

11 Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus; avertit faciem suam, ne videat in finem.

۱۱ در دل خود گفت: «خدا فراموش کرده است؛ روی خود را پوشانیده و هرگزنخواهد دید.»

12 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua; ne obliviscaris pauperum.

۱۲ ‌ای خداوند برخیز! ای خدا دست خود رابرافراز! و مسکینان را فراموش مکن.

13 Propter quid irritavit impius Deum? dixit enim in corde suo: Non requiret.

۱۳ چراشریر خدا را اهانت کرده، در دل خود می‌گوید: «تو بازخواست نخواهی کرد؟»

14 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper; orphano tu eris adjutor.

۱۴ البته دیده‌ای زیرا که تو بر مشقت و غم می‌نگری، تا به‌دست خود مکافات برسانی. مسکین امر خویش را به توتسلیم کرده است. مددکار یتیمان، تو هستی.

15 Contere brachium peccatoris et maligni; quæretur peccatum illius, et non invenietur.

۱۵ بازوی گناهکار را بشکن. و اما شریر را ازشرارت او بازخواست کن تا آن را نیابی.

16 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi; peribitis, gentes, de terra illius.

۱۶ خداوند پادشاه است تا ابدالاباد. امت‌ها اززمین او هلاک خواهند شد.

17 Desiderium pauperum exaudivit Dominus; præparationem cordis eorum audivit auris tua:

۱۷ ‌ای خداوندمسالت مسکینان را اجابت کرده‌ای، دل ایشان رااستوار نموده‌ای و گوش خود را فراگرفته‌ای،

18 judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.

۱۸ تایتیمان و کوفته شدگان را دادرسی کنی. انسانی که از زمین است، دیگر نترساند.