Proverbiorum 9
1 Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
Knare antahi'zamo'a mago a'kna hu'neankino noma'a negino, 7ni'a noma azeri oti zafa antreno eriso'e nehie.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Hagi ana a'mo'a ra ne'za retro nehuno, waini tina tro huno nenteno, ne'zama ante trara retro hunte'ne.
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
Ana huteno eri'za a'ne'a, vahe ome kehihogu hunezamanteno, agra rankumapina marerisga hunereti ke'zana atino,
4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
tamagi omane vahe'motane refakoma hutama kezampima atupa'ma hu'nesamota,
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
rukrehe huta nagrite etma ne'zana eme neneta, waini tima tro'ma hunte'noana eme neho.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
Hagi neginagi kavukava'ma nehanazana netrenka nomanizanka'a agafa hunka erintese nehunka knare antahintahizana rempi hunka nentahinka anazana hunka vuo.
7 Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Azanava kema hu vahe'mofoma azeri fatgoma hananana, kema asamisana kegura huhaviza hugantegahie. Kefo avu'ava'ma nehanimofo azeri fatgo hu kema hananana, ana kegura kiza zokago ke hugantegahie.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
Ana hu'negu azanava ke'ma nehia vahera azeri fatgo osuo, avesra hugantegahie. Ama' antahi'zane vahe'ma azeri fatgoma hanankeno'a, avesigantegahie.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
Ama' antahintahine vahe avumrora nentegeno mago'ane antahintahifina, ama huno manino. Fatgo avu'ava zane ne' rempi hunemigeno antahintahi'afina mago'ane antahi'zana erino.
10 Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
Ramofoma koro'ma hunteno agorga'ama mani'zamo'a, knare antahi'zamofo agafa me'ne. Ruotage'ma Hu'nemofo kagra antahi ama'ma hananana, ama' antahi'za erigahane.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
Na'ankure knare antahi'zamo'a huno, nagriteti za'zakna nemaninka mago'ane rama'a kafu manigahane hu'ne.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.
Kagrama ama' antahizama erisanana, knare antahi'zamo'a, mizama'a kamigahie. Kagrama kiza zokagoma huntesanana kagra'a haviza hugahane.
13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Neginagi avu'ava'ma hu'zamo'a mago a'mo rankege nehiankna hu'neankino, ke antahi'zama'a omanegeno, antahintahizana agripina omane'ne.
14 sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
Agrira noma'amo'a rankumamofona mesga huno me'negeno kahama'are manineno,
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
zamagra'a erizante'ma vu fatgo hu'za kante'ma agatere'za vu'za e'zama haza vahekura, kezatino,
16 Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
atrenke'za zamagi omne vahe'mo'za rukrahe hu'za eho, nehuno refko hu'zama ke ama' osu'naza vahe'mokizmigura kea nehie.
17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
Kumzafama ase'nana timo'a knare haga hugahie. Hagi ne'zama kagragu oku'ama ne'nana ne'zamo'a haga hugahie.
