Proverbiorum 9
1 Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
KUKULU ae la ka naauao i kona hale, Kalai iho la oia i kona mau kia ehiku.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Kalua oia i kana mau mea momona; Kawili ae la oia i kona waina; Hoomakaukau no i kana papaaina.
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
Hoouna aku la oia i kana poe kauwawahine, E hea aku maluna o na wahi kiekie o ke kulanakauhale,
4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
Owai ka mea naaupo? e huli mai ia io'u nei: I ka mea noonoo ole hoi, olelo ae la oia ia ia,
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
Ina, e ai mai oukou i ka'u berena, E inu hoi i ka waina a'u i kawili ai.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
E haalele i ka poe manao ole, i ola oukou, E hele hoi ma ke ala o ka naauao.
7 Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
O ka mea e ao aku i ke kanaka aia, E loaa ia ia ka hilahila; O ka mea e ao aku i ka mea hewa, e loaa ia ia ka palahea.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
Mai ao aku i ke kanaka aia, O hoowahawaha mai oia ia oe; E ao aku i ka mea naauao, A e aloha mai oia ia oe.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
E haawi na ka mea naauao, A e oi mau ka naauao; E ao hoi i ka mea hoopono, A e mahuahua ae la kona ike.
10 Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
O ka mole o ka naauao, Oia ka makau ia Iehova; O ka ike i ka Mea hemolele, Oia ka noonoo ana,
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
No ka mea, ma o'u nei, e mahuahua ae ai kou mau la, A e nui ai hoi na makahiki o kou ola ana.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.
Ina e naauao oe, e naauao no oe nou iho; Ina e hoowahawaha oe, maluna ou wale no ia mea.
13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
O ka wahine naaupo, he walaau kona; Ua manao ole, aole oia i ike i kekahi mea.
14 sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
Noho no oia ma ka puka o kona hale, Ma ka noho hoi ma kahi kiekie o ke kulanakauhale,
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
E hea aku i ka poe hele ma ke ala, Ka poe hele pololei ma ke alanui;
16 Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
Owai ka mea manao ole? e huli mai i o'u nei; I ka mea naaupo, olelo aku la oia ia ia,
17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
Ua ono no na wai i aihueia, Ua mananalo hoi ka berena ke ai malu.
