Proverbiorum 7
1 Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,
И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.
2 serva mandata mea, et vives; et legem meam quasi pupillam oculi tui:
Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.
4 Dic sapientiæ: Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam:
Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.
6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
[Бир қетим] өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,
7 et video parvulos; considero vecordem juvenem,
Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,
8 qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur:
У коча бойлап бузуқ [хотун турушлуқ] доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида [ишики алдидин өтти].
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula et vaga,
Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis;
Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
13 Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —
14 Victimas pro salute vovi; hodie reddidi vota mea:
«Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!
16 Intexui funibus lectulum meum; stravi tapetibus pictis ex Ægypto:
Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,
19 Non est enim vir in domo sua: abiit via longissima:
Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.
20 sacculum pecuniæ secum tulit; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
У бир һәмян пул елип кәтти, Ай толғичә у өйгә кәлмәйду» — деди.
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
Аял көп шерин сөзлири билән раса қизиқтурди, Чирайлиқ гәплири билән уни әсир қиливалди.
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur:
Союшқа елип маңған өкүздәк, Һамақәт киши кишән билән җазаға маңғандәк, Қилтаққа чүшкән қуштәк, Жигит униң кәйнидин маңди. Җигирини оқ тешип өтмигучә, У бу ишниң һаятиға замин болидиғанлиғини һеч билмәйду.
23 donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
24 Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
И оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Дегәнлиримгә қулақ селиңлар,
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus;
Қәлбиңларни бундақ хотунниң йолиға кәткүзмәңлар, Униң алдам халтисиға чүшүп кәтмәңлар.
26 multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
Бундақ аял нурғун кишиләрни жиқитип яриландурған, Униң боғузлиған адәмлири толиму көптур,
