Proverbiorum 7
1 Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,
Me ba, fa me nsɛm sie na kora mʼahyɛde wɔ wo mu.
2 serva mandata mea, et vives; et legem meam quasi pupillam oculi tui:
Di mʼahyɛde so na wubenya nkwa; bɔ me nkyerɛkyerɛ ho ban sɛ nea wodɔ no.
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
Kyekyere bɔ wo nsateaa ho; kyerɛw no yiye gu wo koma pon so.
4 Dic sapientiæ: Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam:
Ka kyerɛ nyansa se, “Woyɛ me nuabea,” na frɛ ntease wo busuani;
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
Wɔbɛtwe wo afi ɔbeawaresɛefo ho, afi ɔbeawarefo huhuni nsɛmmɔdɛ ho.
6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
Me fi mfɛnsere ano, mede mʼani faa mfɛnsere mu.
7 et video parvulos; considero vecordem juvenem,
Mihuu wɔ ntetekwaafo mu, mehyɛɛ mmerante no mu baako nsow, ɔbabun a onni adwene.
8 qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur:
Na ɔnam borɔn a ɛbɛn ɔbea no fi so a nʼani kyerɛ ɔbea no fi
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
bere a onwini redwo, na anim rebiribiri no.
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula et vaga,
Afei ɔbea bi fi behyiaa no a wasiesie ne ho sɛ oguamanfo a nnaadaa wɔ ne koma mu.
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis;
(Ɔyɛ hyirenn na hwee mfa ne ho, ɔntena fie koraa;
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
nnɛ wohu no mmɔnten so, ɔkyena na ɔte aguabɔbea, ɔtetɛw wɔ mmantwea mmantwea.)
13 Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
Osoo ne mu few nʼano, wamfɛre, na ɔkae se,
14 Victimas pro salute vovi; hodie reddidi vota mea:
“Mewɔ asomdwoe afɔrebɔde wɔ fie; nnɛ madi me bɔhyɛ so.
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
Enti mebae sɛ merebehyia wo; mehwehwɛɛ wo na mahu wo!
16 Intexui funibus lectulum meum; stravi tapetibus pictis ex Ægypto:
Mato me mpa, mede nwera a wɔahyɛ no aduru a efi Misraim.
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
Mede nnuhuam apete me mpa so: kurobow, pɛprɛ ne dupapo.
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
Bra, ma yɛmfa ɔdɔ mmɔ ɔdɔ mu nkosi anɔpa;
19 Non est enim vir in domo sua: abiit via longissima:
Me kunu nni fie; watu kwan na ɔbɛkyɛ.
20 sacculum pecuniæ secum tulit; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
Ɔde sika a ɛdɔɔso hyɛɛ ne sika kotoku ma na ɔremma kosi ɔsram no kurokumatwa bere mu.”
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
Ɔde tɛkrɛmakyene bɔɔ no adafa; ɔde nnaadaa nyaa no ne no dae.
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur:
Odii nʼakyi prɛko pɛ te sɛ nantwi a ɔrekɔ akumii, anaa ɔwansan a ɔde ne ti rekɔhyɛ hankare fi mu
23 donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
kosi sɛ bɛmma bɛwɔ ne brɛbo mu, te sɛ anomaa a ɔrekɔtɔ anomaa afiri mu na onnim sɛ ɔbɛhwere ne nkwa.
24 Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
Na afei, me mma, muntie me; monyɛ aso mma nea meka.
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus;
Mommma mo koma mpatiri nkɔ no so na momman mmfa nʼakwan so.
26 multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
Bebree na wɔnam no so ahwehwe ase; wɔn a wakum wɔn dɔɔso pa ara.
