Proverbiorum 7
1 Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,
O anake, ambeno o entakoo, vaho akafiro ama’o ao o fepèkoo;
2 serva mandata mea, et vives; et legem meam quasi pupillam oculi tui:
Fejaño o lilikoo vaho miveloma, naho i Fañòhakoy manahake ty sainte maso’o;
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
Arohizo an-drambon-taña’o, sokiro an-takelan-tro’o.
4 Dic sapientiæ: Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam:
Anò ty hoe ty hihitse; Rahavaveko irehe; vaho tokavo ty hoe: Rañetse, ty hilala,
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
hikalaña’ iareo azo tsy ho ami’ty tsimirirañe, tsy ho amy ambahiny malama firehakey.
6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
Izaho an-dalan-keden-akibako ao nitilihitse an-tsingarakarake,
7 et video parvulos; considero vecordem juvenem,
naho nisamba añivo’ o trentrañeo, nijiloveko an-teñateña’ o gaon-dahio, ty ajalahy tsy aman-dron-doha,
8 qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur:
nitsake ty lalañe mioza an-kotso’e mb’eo, vaho nikopile mb’an-dalan-tsileke mb’añ’akiba’e mb’eo,
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
am-palipalitsieñe, ie ni-hariva ty andro, amy haien-kaleñe nimoromoroñey.
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula et vaga,
Le heheke ty rakemba mifanalaka ama’e, mihamiñe hoe tsimirirañe, hakalitahañe ty an-tro’e ao.
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis;
Ie mitazataza naho miola, tsy mimoneñe añ’akiba’e ao o tombo’eo;
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
mbore an-dalañey, mbore an-kiririsa, mijeke amy ze atao fitsileañe.
13 Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
Fejañe’e i lahiy naho orofa’e vaho anoe’e ty hoe an-tarehe miriñake:
14 Victimas pro salute vovi; hodie reddidi vota mea:
Amako ty soron-kanintsiñe vaho navahako anindroany o nifantàkoo;
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
aa le niakatse iraho hifañaoñan-tika, hitsoehako ty tarehe’o; heheke te tendreke.
16 Intexui funibus lectulum meum; stravi tapetibus pictis ex Ægypto:
Fa nilafihako i tihikoy, an-deny maviabiake boak’ e Mitsraime.
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
Fa namitsezako rame ty fandreako, voñem-bahoñe naho romba.
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
Antao ito higenoke ty hatea ampara’ te porea’ ty maraindray; antato hifalefale an-katea.
19 Non est enim vir in domo sua: abiit via longissima:
Tsy añ’anjomba ao ty valiko, fa nifokofoko añe,
20 sacculum pecuniæ secum tulit; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
Ninday drala an-koroñe, vaho tsy himpoly naho tsy zava-volañe.
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
An-tsiriry maro ty anigiha’e; an-tsoñi’e mamolavola ty anjira’e aze.
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur:
Orihe’ i ajalahiy amy zao, misìtse mb’eo hoe añombe ho lentañe, hoe ty gege an-dongòke ho liloveñe,
23 donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
ampara’ te trofahañ’ ana-pale ty ate’e; hoe kibo mibororoñe mb’am-palàñe mb’eo, amoea’e t’ie famoeam-piay.
24 Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
Ie amy zao ry anakoo, tsanoño iraho, vaho tsendreño ty entam-bavako.
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus;
Ko ado’o hivio mb’an-dala’e mb’eo ty tro’o; ko mandifike mb’añ’oloñolo’e mb’eo;
26 multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
amy te maro ty tsinipo’e nifotsake, vaho tsifotofoto o navetra’eo.
