< Proverbiorum 5 >
1 Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiæ meæ inclina aurem tuam:
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent. Ne attendas fallaciæ mulieris;
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur ejus:
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 novissima autem illius amara quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
5 Pedes ejus descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius penetrant. (Sheol )
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol )
6 Per semitam vitæ non ambulant; vagi sunt gressus ejus et investigabiles.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Nunc ergo fili mi, audi me, et ne recedas a verbis oris mei.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus ejus.
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli:
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 ne forte impleantur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 et gemas in novissimis, quando consumpseris carnes tuas et corpus tuum, et dicas:
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 Cur detestatus sum disciplinam, et increpationibus non acquievit cor meum,
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 nec audivi vocem docentium me, et magistris non inclinavi aurem meam?
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 pene fui in omni malo, in medio ecclesiæ et synagogæ.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Bibe aquam de cisterna tua, et fluenta putei tui;
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 deriventur fontes tui foras, et in plateis aquas tuas divide.
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 Habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Sit vena tua benedicta, et lætare cum muliere adolescentiæ tuæ.
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 Cerva carissima, et gratissimus hinnulus: ubera ejus inebrient te in omni tempore; in amore ejus delectare jugiter.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 Quare seduceris, fili mi, ab aliena, et foveris in sinu alterius?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 Respicit Dominus vias hominis, et omnes gressus ejus considerat.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 Iniquitates suas capiunt impium, et funibus peccatorum suorum constringitur.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiæ suæ decipietur.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.