Proverbiorum 3
1 Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat:
O anake, ko haliño o entakoo le ampañambeno ty tro’o o lilikoo,
2 longitudinem enim dierum, et annos vitæ, et pacem, apponent tibi.
Le halavan’andro naho taon-kavelo vaho fierañerañañe ty hatovoñ’ ama’o.
3 Misericordia et veritas te non deserant; circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui:
Ko ado’o hieng’azo ty fatarihañe naho ty hatò; rohizo am-bozo’o eo, sokiro an-takelan-tro’o ao,
4 et invenies gratiam, et disciplinam bonam, coram Deo et hominibus.
hahaoniña’o hamaràm-bintañe vaho tahinañe soa ampivazohoan’ Añahare naho ondatio.
5 Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo, et ne innitaris prudentiæ tuæ.
Miatoa am’ Iehovà an-kaampon-tro’o vaho ko iatoa’o ty hilala’o;
6 In omnibus viis tuis cogita illum, et ipse diriget gressus tuos.
Iantofo amy ze hene lia’o, le ho vantañe’e o lala’oo.
7 Ne sis sapiens apud temetipsum; time Deum, et recede a malo:
Ko manao mahihitse a maso’o; mirevendreveña am’ Iehovà vaho ihankaño ty hatsivokarañe,
8 sanitas quippe erit umbilico tuo, et irrigatio ossium tuorum.
ie ho fijangañan-tsandri’o, vaho fameloman-taola’o.
9 Honora Dominum de tua substantia, et de primitiis omnium frugum tuarum da ei:
Iasio t’Iehovà amo vara’oo, naho ami’ty lohavoa’ o nampitomboe’oo;
10 et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt.
Le handopolopo, hamopòke ty an-driha’o ao vaho handopatse divay vao o sajoa’oo.
11 Disciplinam Domini, fili mi, ne abjicias, nec deficias cum ab eo corriperis:
O anake, ko sirikae’o ty fandilova’ Iehovà ko heje’o o fañendaha’eo,
12 quem enim diligit Dominus, corripit, et quasi pater in filio complacet sibi.
fa lilove’ Iehovà ty kokoa’e, hambañe ami’ty rae i anadahy ampokofe’ey.
13 Beatus homo qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia.
Haha t’ indaty mahaonin-kihitse, naho t’indaty itomboan-kilala,
14 Melior est acquisitio ejus negotiatione argenti, et auri primi et purissimi fructus ejus.
fa lombolombo ty fitomboam-bolafoty ty fibodobodoa’e, vaho ambonem-bolamena ty havokara’e.
15 Pretiosior est cunctis opibus, et omnia quæ desiderantur huic non valent comparari.
Sarotse te amo safirao vaho tsy amo salalae’oo ty mañirinkiriñ’aze.
16 Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra illius divitiæ et gloria.
Lava-havelo ty am-pitàn-kavana’e vara naho asiñe ro am-pitàn-kavia’e.
17 Viæ ejus viæ pulchræ, et omnes semitæ illius pacificæ.
Lalam-panintsiñañe o lala’eo, vaho fierañerañañe o lalam-pandia’eo.
18 Lignum vitæ est his qui apprehenderint eam, et qui tenuerit eam beatus.
Hataen-kavelon-dre amo mivontititse ama’eo; naho hene haha ze mamejañe aze.
19 Dominus sapientia fundavit terram; stabilivit cælos prudentia.
Hihitse ty nañoriza’ Iehovà ty tane toy; Hilala ty nampijadoña’e o likerañeo;
20 Sapientia illius eruperunt abyssi, et nubes rore concrescunt.
O hilala’eo ro ampiborahañe o lalekeo, vaho ampitsopaha’ o rahoñeo mika.
21 Fili mi, ne effluant hæc ab oculis tuis. Custodi legem atque consilium,
O anake, asoao tsy hisitake am-pahatreava’o ao o raha zao: vontitiro ty hihitse to naho ty filieram-batañe,
22 et erit vita animæ tuæ, et gratia faucibus tuis.
hamelombeloñe ty tro’o, naho handravake ty vozo’o.
23 Tunc ambulabis fiducialiter in via tua, et pes tuus non impinget.
Le handena’o an-kanintsiñe ty lia’o, vaho tsy hikotrofotse ty tombo’o.
24 Si dormieris, non timebis; quiesces, et suavis erit somnus tuus.
Tsy ho hembañe te mandre; eka ie mihitsy, ho mamy ty firoro’o.
25 Ne paveas repentino terrore, et irruentes tibi potentias impiorum.
Ko mianifañe te ivotraha’ ty mampangebahebake, ndra ty fampiantoañe o lo-tserekeo te mifetsake.
26 Dominus enim erit in latere tuo, et custodiet pedem tuum, ne capiaris.
fa Iehovà ro hatokisa’o naho hitañe ty tombo’o tsy ho fandriheñe.
27 Noli prohibere benefacere eum qui potest: si vales, et ipse benefac.
Ko tana’o ami’ty mañeva ty soa, naho an-taña’o ty mahaeneñe aze.
28 Ne dicas amico tuo: Vade, et revertere: cras dabo tibi: cum statim possis dare.
Ko manao ty hoe am’ondatio: Akia hey, le mibaliha, vaho hamaray ty hanolorako azo— ie ama’o ao avao.
29 Ne moliaris amico tuo malum, cum ille in te habeat fiduciam.
Ko mikitro-draty am’ ondatio, ie mimoneñe am-patokisañe marine’ azo.
30 Ne contendas adversus hominem frustra, cum ipse tibi nihil mali fecerit.
Ko liera’o tsi-aman-tali’e ty ondaty tsy nanjoam-boiñe.
31 Ne æmuleris hominem injustum, nec imiteris vias ejus:
Ko tsikirihe’o t’indaty piaroteñe vaho ko joboñe’o o sata’eo;
32 quia abominatio Domini est omnis illusor, et cum simplicibus sermocinatio ejus.
tiva am’ Iehovà ty mengoke; fe itraofa’e safiry ty vantañe.
33 Egestas a Domino in domo impii; habitacula autem justorum benedicentur.
Nafà’ Iehovà ty akiba’ o lo-tserekeo, fe tahie’e ty kivoho’ o vantañeo.
34 Ipse deludet illusores, et mansuetis dabit gratiam.
Toe ati’e o mpanitseo, fe isohe’e ty mpireke.
35 Gloriam sapientes possidebunt; stultorum exaltatio ignominia.
Handova hasiñe o mahihitseo, fa onjone’ o seretseo ka ty mahasalatse.
