Proverbiorum 20
1 Luxuriosa res vinum, et tumultuosa ebrietas: quicumque his delectatur non erit sapiens.
Mpamerevere ty divay, mpañotakotake ty toake, vaho tsy mahihitse i nampivìhe’ey.
2 Sicut rugitus leonis, ita et terror regis: qui provocat eum peccat in animam suam.
Ty fampangebaheban-kaviñera’ i mpanjakaiy, le manahake ty firohafan-diona; mamoe aiñe ty mitrabik’ aze hiboseha’e.
3 Honor est homini qui separat se a contentionibus; omnes autem stulti miscentur contumeliis.
Havañona’ ondaty te miholiatse añ-ali-drokoñe, fe manjehatse avao o dagolao.
4 Propter frigus piger arare noluit; mendicabit ergo æstate, et non dabitur illi.
Tsy mitrabak’ asotry ty tembo; ie famara-manta, mangatake tsy mahazo.
5 Sicut aqua profunda, sic consilium in corde viri; sed homo sapiens exhauriet illud.
Rano laleke ty fisafirian’ arofo’ ondaty, fe mampiboak’ aze ty mahihitse.
6 Multi homines misericordes vocantur; virum autem fidelem quis inveniet?
Maro ty mihaboke ho mpiferenaiñe, fa ia ty mahatendreke ondaty migahiñe.
7 Justus qui ambulat in simplicitate sua beatos post se filios derelinquet.
Mañavelo an-kahiti’e ty vantañe; haha o ana’e manonjohy azeo!
8 Rex qui sedet in solio judicii dissipat omne malum intuitu suo.
Tsongàe’ ty mpanjaka miambesatse an-jaka ao am-pihaino’e ze atao haratiañe iaby.
9 Quis potest dicere: Mundum est cor meum; purus sum a peccato?
Ia ty mahafisaontsy ty hoe: Fa nampikanitsoheko ty troko; vaho malio tahin-draho?
10 Pondus et pondus, mensura et mensura: utrumque abominabile est apud Deum.
Songa tiva am’ Iehovà ty vato-pandanja vìlañe naho ty kapoake vàlañe.
11 Ex studiis suis intelligitur puer, si munda et recta sint opera ejus.
O sata’eo ro andrendrehañe i zatovo, hera mikasokàsoke naho to i fitoloña’ey.
12 Aurem audientem, et oculum videntem: Dominus fecit utrumque.
Ty ravembia mahajanjiñe, naho ty fihaino mahaoniñe, songa namboare’ Iehovà.
13 Noli diligere somnum, ne te egestas opprimat: aperi oculos tuos, et saturare panibus.
Ko manao hatea rotse, tsy mone ho rarake; Avotiriho o fihaino’oo le ho eneñe mahakama.
14 Malum est, malum est, dicit omnis emptor; et cum recesserit, tunc gloriabitur.
Raty, raty, hoe ty mpivily; ie mienga le isengea’e.
15 Est aurum et multitudo gemmarum, et vas pretiosum labia scientiæ.
Eo ty volamena naho ty vatosoa tsifotofoto; fe safira ty fivimby nahatendreke hilala.
16 Tolle vestimentum ejus qui fidejussor extitit alieni, et pro extraneis aufer pignus ab eo.
Rambeso ty saro’ ty nitsoak’ ambahiny, tambozoro ho antoke t’ie tsy fohiñe.
17 Suavis est homini panis mendacii, et postea implebitur os ejus calculo.
Mamy ty mofo niazo t’ie namañahy, fa ho atseke faseñe aniany ty vava’e.
18 Cogitationes consiliis roborantur, et gubernaculis tractanda sunt bella.
Tolo-kevetse ro mahajadoñe safiry, Mañolots’ añ’aly ty fanoroan-kihitse.
19 Ei qui revelat mysteria, et ambulat fraudulenter, et dilatat labia sua, ne commiscearis.
Mampiborake tangogo ty mpikanifoke mitsatsà; aa le ko mirekets’ami’ty mpangaradadake.
20 Qui maledicit patri suo et matri, extinguetur lucerna ejus in mediis tenebris:
Ze mamatse rae naho rene, hikipeke an-kaieñe ao ty failo’e.
21 hæreditas ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit.
Ty lova tinaentaeñe am-baloha’e, tsy ho tahieñe am-para’e.
22 Ne dicas: Reddam malum: exspecta Dominum, et liberabit te.
Ko manao ty hoe: Ho valeko i ratiy; mahaliñisa Iehovà, Ie ty handrombak’ azo.
23 Abominatio est apud Dominum pondus et pondus; statera dolosa non est bona.
Tiva am’ Iehovà ty vato-lanja tsy mira; vaho tsy vokatse o fandanjàñe vìlañeo.
24 A Domino diriguntur gressus viri: quis autem hominum intelligere potest viam suam?
Alaha’ Iehovà o lia’ ondatio; aia arè ty haharendreha’ ondaty i lala’ey?
25 Ruina est homini devorare sanctos, et post vota retractare.
Fandrike ty ikofofoaha’ t’indaty, ty hoe: Masiñe! ie añe i fantay vaho añontanea’e.
26 Dissipat impios rex sapiens, et incurvat super eos fornicem.
Manònga o lo-tserekeo ty mpanjaka mahihitse; le ampivarimbariñe’e ama’e ty larò.
27 Lucerna Domini spiraculum hominis, quæ investigat omnia secreta ventris.
Failo’ Iehovà ty arofo’ ondaty, Fonga karaofe’e o añova’eo.
28 Misericordia et veritas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus ejus.
Mahafijadoñe ty fiferenaiñañe naho ty hatò i mpanjakay; tohaña’e am-patarihañe i fiambesa’ey.
29 Exsultatio juvenum fortitudo eorum, et dignitas senum canities.
Enge’ o ajalahio o haozara’ iareoo; maroi-foty ty volonahe’ o androanavio.
30 Livor vulneris absterget mala, et plagæ in secretioribus ventris.
Mamaopao-karatiañe ty fofoke mamonotroboke, naho mañalio o añova’eo ty lafa.
