Proverbiorum 2

1 Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te:

Synu mój, jeśli przyjmiesz moje słowa i zachowasz u siebie moje przykazania;

2 ut audiat sapientiam auris tua, inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.

Nadstawiając swego ucha na mądrość i nakłaniając swe serce ku rozumowi;

3 Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ;

Tak, jeśli przywołasz roztropność i swoim głosem wezwiesz rozum;

4 si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:

Jeśli będziesz jej szukać jak srebra i poszukiwać jej jak ukrytych skarbów;

5 tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies,

Wtedy zrozumiesz bojaźń PANA i dojdziesz do poznania Boga.

6 quia Dominus dat sapientiam, et ex ore ejus prudentia et scientia.

PAN bowiem daje mądrość, z jego ust [pochodzi] wiedza i rozum.

7 Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,

On [zachowuje] prawdziwą mądrość dla prawych; [on jest] tarczą dla tych, którzy postępują uczciwie;

8 servans semitas justitiæ, et vias sanctorum custodiens.

Strzeże ścieżek sądu i chroni drogę swoich świętych.

9 Tunc intelliges justitiam, et judicium, et æquitatem, et omnem semitam bonam.

Wtedy zrozumiesz sprawiedliwość, sąd, prawość i wszelką dobrą ścieżkę.

10 Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit,

Gdy mądrość wejdzie do twojego serca i wiedza będzie miła twojej duszy;

11 consilium custodiet te, et prudentia servabit te:

[Wtedy] rozwaga będzie cię strzegła i rozum cię zachowa.

12 ut eruaris a via mala, et ab homine qui perversa loquitur;

By uwolnić cię od złej drogi [i] od człowieka, który mówi przewrotnie;

13 qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas;

[Od tych], którzy opuszczają ścieżki prawości, żeby chodzić drogami ciemności;

14 qui lætantur cum malefecerint, et exsultant in rebus pessimis;

[Którzy] się radują, gdy czynią zło, a cieszą się w złośliwej przewrotności;

15 quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum.

Których ścieżki są kręte i [sami] są przewrotni na swoich drogach;

16 Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea quæ mollit sermones suos,

Aby cię uwolnić od cudzej kobiety, od obcej, która pochlebia łagodnymi słowami;

17 et relinquit ducem pubertatis suæ,

Która opuszcza przewodnika swojej młodości i zapomina o przymierzu swojego Boga;

18 et pacti Dei sui oblita est. Inclinata est enim ad mortem domus ejus, et ad inferos semitæ ipsius. (questioned)

Bo jej dom chyli się ku śmierci, a jej ścieżki ku umarłym;

19 Omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.

Nikt z tych, którzy do niej wchodzą, nie wraca ani nie trafia na ścieżkę życia;

20 Ut ambules in via bona, et calles justorum custodias:

Abyś chodził drogą dobrych i przestrzegał ścieżek sprawiedliwych.

21 qui enim recti sunt habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea;

Prawi bowiem będą mieszkali na ziemi i nienaganni na niej pozostaną;

22 impii vero de terra perdentur, et qui inique agunt auferentur ex ea.

Ale niegodziwi będą wykorzenieni z ziemi i przewrotni będą z niej wyrwani.