< Proverbiorum 16 >

1 Hominis est animam præparare, et Domini gubernare linguam.
Человеку принадлежат предположения сердца, но от Господа ответ языка.
2 Omnes viæ hominis patent oculis ejus; spirituum ponderator est Dominus.
Все пути человека чисты в его глазах, но Господь взвешивает души.
3 Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ.
Предай Господу дела твои, и предприятия твои совершатся.
4 Universa propter semetipsum operatus est Dominus; impium quoque ad diem malum.
Все сделал Господь ради Себя; и даже нечестивого блюдет на день бедствия.
5 Abominatio Domini est omnis arrogans; etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viæ bonæ facere justitiam; accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias.
Мерзость пред Господом всякий надменный сердцем; можно поручиться, что он не останется ненаказанным.
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas, et in timore Domini declinatur a malo.
Милосердием и правдою очищается грех, и страх Господень отводит от зла.
7 Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque ejus convertet ad pacem.
Когда Господу угодны пути человека, Он и врагов его примиряет с ним.
8 Melius est parum cum justitia quam multi fructus cum iniquitate.
Лучше немногое с правдою, нежели множество прибытков с неправдою.
9 Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus ejus.
Сердце человека обдумывает свой путь, но Господь управляет шествием его.
10 Divinatio in labiis regis; in judicio non errabit os ejus.
В устах царя - слово вдохновенное; уста его не должны погрешать на суде.
11 Pondus et statera judicia Domini sunt, et opera ejus omnes lapides sacculi.
Верные весы и весовые чаши - от Господа; от Него же все гири в суме.
12 Abominabiles regi qui agunt impie, quoniam justitia firmatur solium.
Мерзость для царей - дело беззаконное, потому что правдою утверждается престол.
13 Voluntas regum labia justa; qui recta loquitur diligetur.
Приятны царю уста правдивые, и говорящего истину он любит.
14 Indignatio regis nuntii mortis, et vir sapiens placabit eam.
Царский гнев - вестник смерти; но мудрый человек умилостивит его.
15 In hilaritate vultus regis vita, et clementia ejus quasi imber serotinus.
В светлом взоре царя - жизнь, и благоволение его - как облако с поздним дождем.
16 Posside sapientiam, quia auro melior est, et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
Приобретение мудрости гораздо лучше золота, и приобретение разума предпочтительнее отборного серебра.
17 Semita justorum declinat mala; custos animæ suæ servat viam suam.
Путь праведных - уклонение от зла: тот бережет душу свою, кто хранит путь свой.
18 Contritionem præcedit superbia, et ante ruinam exaltatur spiritus.
Погибели предшествует гордость, и падению - надменность.
19 Melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis.
Лучше смиряться духом с кроткими, нежели разделять добычу с гордыми.
20 Eruditus in verbo reperiet bona, et qui sperat in Domino beatus est.
Кто ведет дело разумно, тот найдет благо, и кто надеется на Господа, тот блажен.
21 Qui sapiens est corde appellabitur prudens, et qui dulcis eloquio majora percipiet.
Мудрый сердцем прозовется благоразумным, и сладкая речь прибавит к учению.
22 Fons vitæ eruditio possidentis; doctrina stultorum fatuitas.
Разум для имеющих его - источник жизни, а ученость глупых - глупость.
23 Cor sapientis erudiet os ejus, et labiis ejus addet gratiam.
Сердце мудрого делает язык его мудрым и умножает знание в устах его.
24 Favus mellis composita verba; dulcedo animæ sanitas ossium.
Приятная речь - сотовый мед, сладка для души и целебна для костей.
25 Est via quæ videtur homini recta, et novissima ejus ducunt ad mortem.
Есть пути, которые кажутся человеку прямыми, но конец их путь к смерти.
26 Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum.
Трудящийся трудится для себя, потому что понуждает его к тому рот его.
27 Vir impius fodit malum, et in labiis ejus ignis ardescit.
Человек лукавый замышляет зло, и на устах его как бы огонь палящий.
28 Homo perversus suscitat lites, et verbosus separat principes.
Человек коварный сеет раздор, и наушник разлучает друзей.
29 Vir iniquus lactat amicum suum, et ducit eum per viam non bonam.
Человек неблагонамеренный развращает ближнего своего и ведет его на путь недобрый;
30 Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
прищуривает глаза свои, чтобы придумать коварство; закусывая себе губы, совершает злодейство; он - печь злобы.
31 Corona dignitatis senectus, quæ in viis justitiæ reperietur.
Венец славы - седина, которая находится на пути правды.
32 Melior est patiens viro forti, et qui dominatur animo suo expugnatore urbium.
Долго-терпеливый лучше храброго, и владеющий собою лучше завоевателя города.
33 Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.
В полу бросается жребий, но все решение его - от Господа.

< Proverbiorum 16 >