< Proverbiorum 14 >
1 Sapiens mulier ædificat domum suam; insipiens exstructam quoque manibus destruet.
智慧ある婦はその家をたて 愚なる婦はおのれの手をもて之を毀つ
2 Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo qui infami graditur via.
直くあゆむ者はヱホバを畏れ 曲りてあゆむ者はこれを侮る
3 In ore stulti virga superbiæ; labia autem sapientium custodiunt eos.
愚なる者の口にはその傲のために鞭笞あり 智者の口唇はおのれを守る
4 Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est; ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis.
牛なければ飼蒭倉むなし牛の力によりて生產る物おほし
5 Testis fidelis non mentitur; profert autem mendacium dolosus testis.
忠信の證人はいつはらず 虚偽のあかしびとは謊言を吐く
6 Quærit derisor sapientiam, et non invenit; doctrina prudentium facilis.
嘲笑者は智慧を求むれどもえず 哲者は知識を得ること容易し
7 Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiæ.
汝おろかなる者の前を離れされ つひに知識の彼にあるを見ざるべし
8 Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans.
賢者の智慧はおのれの道を暁るにあり 愚なる者の痴は欺くにあり
9 Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia.
おろろかなる者は罪をかろんず されど義者の中には恩惠あり
10 Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus.
心の苦みは心みづから知る其よろこびには他人あづからず
11 Domus impiorum delebitur: tabernacula vero justorum germinabunt.
惡者の家は亡され 正直き者の幕屋はさかゆ
12 Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem.
人のみづから見て正しとする途にしてその終はつひに死にいたる途となるものあり
13 Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat.
笑ふ時にも心に悲あり 歓樂の終に憂あり
14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus.
心の悖れる者はおのれの途に飽かん 善人もまた自己に飽かん
15 Innocens credit omni verbo; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus.
拙者はすべての言を信ず 賢者はその行を愼む
16 Sapiens timet, et declinat a malo; stultus transilit, et confidit.
智慧ある者は怖れて惡をはなれ 愚なる者はたかぶりて怖れず
17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est.
怒り易き者は愚なることを行ひ 惡き謀計を設くる者は惡まる
18 Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam.
拙者は愚なる事を得て所有となし 賢者は知識をもて冠弁となす
19 Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum.
惡者は善者の前に俯伏し 罪ある者は義者の門に俯伏す
20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit: amici vero divitum multi.
貧者はその鄰にさへも惡まる されど富者を愛する者はおほし
21 Qui despicit proximum suum peccat; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam diligit.
その鄰を藐むる者は罪あり 困苦者を憐むものは幸福あり
22 Errant qui operantur malum; misericordia et veritas præparant bona.
惡を謀る者は自己をあやまるにあらずや 善を謀る者には憐憫と眞實とあり
23 In omni opere erit abundantia; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.
すべての勤勞には利益あり されど口唇のことばは貧乏をきたらするのみなり
24 Corona sapientium divitiæ eorum; fatuitas stultorum imprudentia.
智慧ある者の財寳はその冠弁となる 愚なる者のおろかはただ痴なり
25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis.
眞實の證人は人のいのちを救ふ 謊言を吐く者は偽人なり
26 In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes.
ヱホバを畏るることは堅き依賴なり その兒輩は逃避場をうべし
27 Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis.
ヱホバを畏るることは生命の泉なり 人を死の罟より脱れしむ
28 In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ignominia principis.
王の榮は民の多きにあり 牧伯の衰敗は民を失ふにあり
29 Qui patiens est multa gubernatur prudentia; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam.
怒を遅くする者は大なる知識あり 氣の短き者は愚なることを顯す
30 Vita carnium sanitas cordis; putredo ossium invidia.
心の安穩なるは身のいのちなり 娼嫉は骨の腐なり
31 Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus; honorat autem eum qui miseretur pauperis.
貧者を虐ぐる者はその造主を侮るなり 彼をうやまふ者は貧者をあはれむ
32 In malitia sua expelletur impius: sperat autem justus in morte sua.
惡者はその惡のうちにて亡され義者はその死ぬる時にも望あり
33 In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet.
智慧は哲者の心にとどまり 愚なる者の衷にある事はあらはる
34 Justitia elevat gentem; miseros autem facit populos peccatum.
義は國を高くし罪は民を辱しむ
35 Acceptus est regi minister intelligens; iracundiam ejus inutilis sustinebit.
さとき僕は王の恩を蒙ぶり 辱をきたらす者はその震怒にあふ