Proverbiorum 10
1 Filius sapiens lætificat patrem, filius vero stultus mœstitia est matris suæ.
Przysłowia Salomona. Mądry syn sprawia ojcu radość, a głupi syn [jest] zgryzotą swojej matki.
2 Nil proderunt thesauri impietatis, justitia vero liberabit a morte.
Skarby niegodziwości nie przynoszą pożytku, lecz sprawiedliwość uwalnia od śmierci.
3 Non affliget Dominus fame animam justi, et insidias impiorum subvertet.
PAN nie pozwoli, by dusza sprawiedliwego cierpiała głód, a rozproszy majątek niegodziwych.
4 Egestatem operata est manus remissa; manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos; idem autem ipse sequitur aves volantes.
Leniwa ręka prowadzi do nędzy, a ręka pracowita ubogaca.
5 Qui congregat in messe, filius sapiens est; qui autem stertit æstate, filius confusionis.
Kto zbiera w lecie, jest synem roztropnym; syn, który śpi w czasie żniwa, przynosi hańbę.
6 Benedictio Domini super caput justi; os autem impiorum operit iniquitas.
Błogosławieństwa [są] na głowie sprawiedliwego, a usta niegodziwych kryją nieprawość.
7 Memoria justi cum laudibus, et nomen impiorum putrescet.
Pamięć sprawiedliwego jest błogosławiona, a imię niegodziwych zgnije.
8 Sapiens corde præcepta suscipit; stultus cæditur labiis.
[Człowiek] mądrego serca przyjmuje przykazania, a gadatliwy głupiec upadnie.
9 Qui ambulat simpliciter ambulat confidenter; qui autem depravat vias suas manifestus erit.
Kto postępuje uczciwie, postępuje bezpiecznie, a kto jest przewrotny w swoich drogach, zostanie ujawniony.
10 Qui annuit oculo dabit dolorem; et stultus labiis verberabitur.
Kto mruga okiem, przynosi cierpienie, a gadatliwy głupiec upadnie.
11 Vena vitæ os justi, et os impiorum operit iniquitatem.
Usta sprawiedliwego są źródłem życia, a usta niegodziwych kryją nieprawość.
12 Odium suscitat rixas, et universa delicta operit caritas.
Nienawiść wznieca kłótnie, a miłość zakrywa wszystkie grzechy.
13 In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso ejus qui indiget corde.
Na wargach rozumnego znajduje się mądrość, a kij na grzbiecie nierozumnego.
14 Sapientes abscondunt scientiam; os autem stulti confusioni proximum est.
Mądrzy gromadzą wiedzę, a usta głupiego grożą zniszczeniem.
15 Substantia divitis, urbs fortitudinis ejus; pavor pauperum egestas eorum.
Majątek bogacza [jest] jego warownym miastem, a zniszczeniem ubogich jest ich nędza.
16 Opus justi ad vitam, fructus autem impii ad peccatum.
Praca sprawiedliwego [prowadzi] do życia, a dochód niegodziwych do grzechu.
17 Via vitæ custodienti disciplinam; qui autem increpationes relinquit, errat.
Kto przestrzega karności, [idzie] ścieżką życia, a kto gardzi upomnieniem, błądzi.
18 Abscondunt odium labia mendacia; qui profert contumeliam, insipiens est.
Kto kryje nienawiść kłamliwymi wargami i kto rozgłasza oszczerstwo, jest głupcem.
19 In multiloquio non deerit peccatum, qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.
Wielomówność nie bywa bez grzechu, a kto powściąga swoje wargi, jest roztropny.
20 Argentum electum lingua justi; cor autem impiorum pro nihilo.
Język sprawiedliwego jest wybornym srebrem, [a] serce niegodziwych jest mało warte.
21 Labia justi erudiunt plurimos; qui autem indocti sunt in cordis egestate morientur.
Wargi sprawiedliwego żywią wielu, a głupi umierają przez brak rozumu.
22 Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.
Błogosławieństwo PANA wzbogaca i nie przynosi z sobą zmartwień.
23 Quasi per risum stultus operatur scelus, sapientia autem est viro prudentia.
Dla głupiego popełnić haniebny czyn to zabawa, a człowiek roztropny [trzyma się] mądrości.
24 Quod timet impius veniet super eum; desiderium suum justus dabitur.
Niegodziwego spotka to, czego się boi, a sprawiedliwym [Bóg] daje to, czego pragną.
25 Quasi tempestas transiens non erit impius; justus autem quasi fundamentum sempiternum.
Jak wicher przemija, [tak] niegodziwy [nie przetrwa], a sprawiedliwy [ma] wieczny fundament.
26 Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his qui miserunt eum.
Czym ocet dla zębów i dym dla oczu, tym [jest] leniwy dla tych, którzy go posyłają.
27 Timor Domini apponet dies, et anni impiorum breviabuntur.
Bojaźń PANA przedłuża dni, a lata niegodziwego będą skrócone.
28 Exspectatio justorum lætitia, spes autem impiorum peribit.
Oczekiwanie sprawiedliwych przynosi radość, a nadzieja niegodziwych zginie.
29 Fortitudo simplicis via Domini, et pavor his qui operantur malum.
Droga PANA jest mocą dla prawego, a zgubą dla czyniących nieprawość.
30 Justus in æternum non commovebitur, impii autem non habitabunt super terram.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje, a niegodziwi nie będą mieszkać na ziemi.
31 Os justi parturiet sapientiam; lingua pravorum peribit.
Usta sprawiedliwego wydają mądrość, a język przewrotny będzie wycięty.
32 Labia justi considerant placita, et os impiorum perversa.
Wargi sprawiedliwego wiedzą, co wypada, a usta niegodziwych są przewrotne.
