< Philippenses 2 >
1 Si qua ergo consolatio in Christo, si quod solatium caritatis, si qua societas spiritus, si qua viscera miserationis:
Aa naho eo ty fañosihañe amy Norizañey, ke eo ty fañohòañe an-koko, ke eo ty fitraofan-kina amy Arofoy, he eo ty halèm-po naho fiferenaiñañe,
2 implete gaudium meum ut idem sapiatis, eamdem caritatem habentes, unanimes, idipsum sentientes,
le henefo’ ty haehako am-piharoan-drehake naho am-pikokoañe raike vaho mifampipiteha arofo naho fivetsevetse.
3 nihil per contentionem, neque per inanem gloriam: sed in humilitate superiores sibi invicem arbitrantes,
Ko manao inoñe am-patitiañe naho firengeañe kòake, fe mifampiasia an-trentram-po;
4 non quæ sua sunt singuli considerantes, sed ea quæ aliorum.
Ko sindre mañambeñe o azeo avao, fe ampiraoraò ondatio.
5 Hoc enim sentite in vobis, quod et in Christo Jesu:
Itsakoreo an-troke ao i tam’ Iesoà Norizañeiy, te
6 qui cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus est esse se æqualem Deo:
Ie nihambam-bintañ’ aman’ Añahare, tsy naereñere’e te hitavane ty fihambañañe aman’ Añahare,
7 sed semetipsum exinanivit, formam servi accipiens, in similitudinem hominum factus, et habitu inventus ut homo.
fe finao’e ty fañòva’e, le nandrambe ty vinta' ondaty, vaho nampihambañeñe ami'ty mpitoroñe.
8 Humiliavit semetipsum factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis.
Ie tendreke te hambam-bintañe ama’ ondaty, le nirè-batañe, nivohotse an-kavilasy— eka navetrake amy hatae ajaley!
9 Propter quod et Deus exaltavit illum, et donavit illi nomen, quod est super omne nomen:
Toly ndra nonjonen’ Añahare, vaho tinolo’e ty tahinañe ambone’ ze kila añarañe,
10 ut in nomine Jesu omne genu flectatur cælestium, terrestrium et infernorum,
soa te hitongaleke amy Iesoà ze kila ongotse an-dikerañe añe naho an-tane atoy vaho ambane’ tane ao,
11 et omnis lingua confiteatur, quia Dominus Jesus Christus in gloria est Dei Patris.
vaho hiantoke te Iesoà Norizañe ro Talè ze hene fameleke handrenge an’Andrianañahare Rae.
12 Itaque carissimi mei (sicut semper obedistis), non ut in præsentia mei tantum, sed multo magis nunc in absentia mea, cum metu et tremore vestram salutem operamini.
Ie amy zao, ry rañetseo, ie mivohotse nainai’e, tsy ami’ty fiatrefako avao, fa àntsake henane te tsy eo, le mifanehafa ami’ty fandrombahañe anahareo, am-pañeveñañe naho fineveneverañe;
13 Deus est enim, qui operatur in vobis et velle, et perficere pro bona voluntate.
toe mitoloñe ama’ areo t’i Andrianañahare hilozoha’areo toloñe amy ze satri’e soa.
14 Omnia autem facite sine murmurationibus et hæsitationibus:
Hene ano, tsy miñeoñeoñe tsy mandietse,
15 ut sitis sine querela, et simplices filii Dei, sine reprehensione in medio nationis pravæ et perversæ: inter quos lucetis sicut luminaria in mundo,
soa tsy hanan-kakeo, tsy hanan-tahiñe, fa ho anan’ Añahare tsy aman-kandra añivo’ ty tariratse mengoke naho miola toy, mipelatse hoe failo ami’ty voatse toy,
16 verbum vitæ continentes ad gloriam meam in die Christi, quia non in vacuum cucurri, neque in vacuum laboravi.
mivontititse amy tsaran-kaveloñey, hampirebeke ahy an-tsa’ i Norizañey t’ie tsy nilay tsi-vente’e vaho tsy nilesa te nifanehake.
17 Sed et si immolor supra sacrificium, et obsequium fidei vestræ, gaudeo, et congratulor omnibus vobis.
Eka, ndra t’ie ampidoañeñe hoe ènga-rano ami’ty fisoroñañe naho fitoloñañe amo fatokisa’ areoo, le mbe mifale naho mitrao-pirebeke ama’ areo iaby.
18 Idipsum autem et vos gaudete, et congratulamini mihi.
Aa le mifalea ka vaho miharoa firebeke amako.
19 Spero autem in Domino Jesu, Timotheum me cito mittere ad vos: ut et ego bono animo sim, cognitis quæ circa vos sunt.
Misalala am’ Iesoà Talè ao iraho, te hampihitrifeñe mb’ama’ areo mb’eo aniany t’i Timoty, hampanitsiñe ahy t’ie mitsanoñe ty ama’areo.
20 Neminem enim habeo tam unanimem, qui sincera affectione pro vobis sollicitus sit.
Fa tsy amako ty mañirinkiriñe aze ami’ty fahimbaña’e miatrake anahareo,
21 Omnes enim quæ sua sunt quærunt, non quæ sunt Jesu Christi.
toe mipay ty aze avao i maroy, fa tsy ty a’ Iesoà Norizañey.
22 Experimentum autem ejus cognoscite, quia sicut patri filius, mecum servivit in Evangelio.
Fohi’ areo ty namentea’e vatañe, ie hoe anake aman-drae’e te nitraoke amako amy fitoroñañe i talili-soaiy.
23 Hunc igitur spero me mittere ad vos, mox ut videro quæ circa me sunt.
Aa le salalaeko ty hañitrike aze aniany naho fa fantako ty amako.
24 Confido autem in Domino quoniam et ipse veniam ad vos cito.
Le iantofako amy Talè te homb’eo aniany ka iraho.
25 Necessarium autem existimavi Epaphroditum fratrem, et cooperatorem, et commilitonem meum, vestrum autem apostolum, et ministrum necessitatis meæ, mittere ad vos:
Toe sinafiriko ty hampihitrike i Epafrodito rahalahiko mb’ama’ areo mb’eo, mpifanehake naho lahindefo mpiamako, ie toe ìra’ areo naho mpiatrak’ ahiko,
26 quoniam quidem omnes vos desiderabat: et mœstus erat, propterea quod audieratis illum infirmatum.
ie nijagobo ty ama’areo, naho nalovilovy te jinanji’ areo ty amy fatindri’ey.
27 Nam et infirmatus est usque ad mortem: sed Deus misertus est ejus: non solum autem ejus, verum etiam et mei, ne tristitiam super tristitiam haberem.
Toe niheta’e re ho nivetrake, fe niferenaiñan’ Añahare, le tsy ie avao fa izaho, hera ho nanahelo an-kontoke.
28 Festinantius ergo misi illum, ut viso eo iterum gaudeatis, et ego sine tristitia sim.
Aa le nihavoa iraho te nampolieñe ama’areo, soa t’ie isa’ areo indraike ro handia taroba, vaho hampanintsiñe ahy ka.
29 Excipite itaque illum cum omni gaudio in Domino, et ejusmodi cum honore habetote;
Aa le rambeso amy Talè an-kaehake vaho onjono ondaty hoe zaio;
30 quoniam propter opus Christi usque ad mortem accessit, tradens animam suam ut impleret id quod ex vobis deerat erga meum obsequium.
amy te ho nametrake aze i fitoloña’e amy Norizañeiy, ie namoy-ay hañeneke i tsy nilefe’ areo amy fiatrahañe ahikoy.