Mattheum 18
1 In illa hora accesserunt discipuli ad Jesum, dicentes: Quis, putas, major est in regno cælorum?
Niheo mb’amy Iesoà mb’eo henane zay o mpiama’eo nañontane ty hoe: Ia ty atao’o ho lohàñe amy fifehean-dikerañey?
2 Et advocans Jesus parvulum, statuit eum in medio eorum,
Tsinikao’e ty anak’ajaja naho navotra’e aivo’ iareo ao,
3 et dixit: Amen dico vobis, nisi conversi fueritis, et efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum cælorum.
le hoe re: To t’itaroñako t’ie naho tsy mitolike ho hambañe ami’ty ajaja toy, le tsy hizilike amy fifehean-dikerañey.
4 Quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est major in regno cælorum.
5 Et qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo, me suscipit:
Ze mandrambe ty ajaja manahake toke ami’ty añarako, mandrambe ahy.
6 qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis, qui in me credunt, expedit ei ut suspendatur mola asinaria in collo ejus, et demergatur in profundum maris.
Ze mampitsikapy ty raike amo ajaja mpiato amakoo, le kitra’e andravaham-bato-pandisanañe ty an-kàto’e vaho avokovoko an-driake laleke ao.
7 Væ mundo a scandalis! Necesse est enim ut veniant scandala: verumtamen væ homini illi, per quem scandalum venit.
Hoy abey! amo mpimone’ ty voatse toio ty amo fampitsikapiañeo! Toe tsy mahay tsy eo ty mahatsikapy, natovo’e ty hoe: Hekoheko am’ indaty mampitsikapiy.
8 Si autem manus tua, vel pes tuus scandalizat te, abscide eum, et projice abs te: bonum tibi est ad vitam ingredi debilem, vel claudum, quam duas manus vel duos pedes habentem mitti in ignem æternum. (aiōnios g166)
Naho mamingañ’ azo ty fità’o ndra fandia’o, kitsiho ama’o; fa hàmake himoake an-kaveloñe ao kepeke ndra doñe irehe, ta te hatolotse añ’afo bey tsy modo ao reketse fitàñe roe naho fandia roe. (aiōnios g166)
9 Et si oculus tuus scandalizat te, erue eum, et projice abs te: bonum tibi est cum uno oculo in vitam intrare, quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis. (Geenna g1067)
Aa naho mampitsikapy azo ty fihaino’o, pirito vaho atambirivirio añe; kitra’e hizilike an-kaveloñe ao fei-pihaino raike, ta t’ie hatolotse añ’afo bey ao reke-pihaino roe. (Geenna g1067)
10 Videte ne contemnatis unum ex his pusillis: dico enim vobis, quia angeli eorum in cælis semper vident faciem Patris mei, qui in cælis est.
Asoao tsy ho sirikae’ areo ty raike amo anak’ ajalahio; fa itaroñako te nainai’e mahaisake o ana’ i Raeko andikerañeio o anjeli’ iareoo,
11 Venit enim Filius hominis salvare quod perierat.
vaho fa nijihetse tsy handrombak’ o rafelahio ka i Ana’ ondatiy.
12 Quid vobis videtur? si fuerint alicui centum oves, et erravit una ex eis: nonne relinquit nonaginta novem in montibus, et vadit quærere eam quæ erravit?
Akore ty heve’ areo? Ie manañe añondry zato t’indaty, le mandifike añe ty raike, tsy henga’e am-bohitse ao heike hao i sivampolo-sive’ amby rey, vaho ho mb’eo hitsoeke i nandifikey?
13 Et si contigerit ut inveniat eam: amen dico vobis, quia gaudet super eam magis quam super nonaginta novem, quæ non erraverunt.
Ie tendreke, Eka! to t’itaroñako te handian-taroba i raikey te amy sivampolo-sive’ amby tsy nandridrìke rey.
14 Sic non est voluntas ante Patrem vestrum, qui in cælis est, ut pereat unus de pusillis istis.
Amy te tsy lahan-dRae’ areo andindìñe ao ty hahamotso raike amo kede retiañe.
15 Si autem peccaverit in te frater tuus, vade, et corripe eum inter te, et ipsum solum: si te audierit, lucratus eris fratrem tuum.
Ie henane zay, hoe t’i Iesoà amy Simona atao Petera: Ie manao hakeo ama’o ty longo’o, endaho an-tolake, ie mijanjiñe, le fa azo’o i longo’oy.
16 Si autem te non audierit, adhibe tecum adhuc unum, vel duos, ut in ore duorum, vel trium testium stet omne verbum.
Aa naho tsy mañaoñe azo re, aseseho aolo ty ondaty, f’ie tsy mijanjiñe ndra fanta inoñ’ inoñe, le anovono roe ndra raike, hiatrefa’ ty valolombeloñe telo ndra roe, amy te mahajadoñe saontsy ty valolombeloñe telo ndra roe.
17 Quod si non audierit eos: dic ecclesiæ. Si autem ecclesiam non audierit, sit tibi sicut ethnicus et publicanus.
Aa naho tsy mañaon-titike inoñe ndra sangy inon-dre, le taroño amy fivoriy; aa ie mboe tsy mete mijanjiñe i fivoriy, le ampanahafo ami’ty añombelahimavo naho ty rafelahy vaho ty piaroteñe.
18 Amen dico vobis, quæcumque alligaveritis super terram, erunt ligata et in cælo: et quæcumque solveritis super terram, erunt soluta et in cælo.
Eka, to t’itaroñako te ze fanta fehè’ areo an-tane atoy, ro feheñe andindiñe ao. Naho ze hahà’ areo an-tane atoy, ho hahàñe andindìñe ao.
19 Iterum dico vobis, quia si duo ex vobis consenserint super terram, de omni re quamcumque petierint, fiet illis a Patre meo, qui in cælis est.
Tovoñako ama’ areo ty hoe, Naho miharo rehake amy ze ihalalia’ iareo ty roe ama’ areo an-tane atoy, le hanoen-dRaeko andindìñe ao ho a iareo.
20 Ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum.
Ndra aia aia ivoria’ ty telo ndra roe ami’ty añarako le am’ iareo ao iraho.
21 Tunc accedens Petrus ad eum, dixit: Domine, quoties peccabit in me frater meus, et dimittam ei? usque septies?
Le nisitsitse mb’ama’e t’i Petera, nanao ty hoe: O Rañandria, ie manao tahiñe amako ty rahalahiko, hiheveako pak’ impito hao?
22 Dicit illi Jesus: Non dico tibi usque septies: sed usque septuagies septies.
Hoe t’i Iesoà tama’e: Tsy anoako ty hoe Ampara’ ty fito, fa Sikal’ ami’ty fitom-polo-fito’amby.
23 Ideo assimilatum est regnum cælorum homini regi, qui voluit rationem ponere cum servis suis.
I fifehean-dikerañey, le ampanahafeñe ami’ty mpanjaka niambesatse nifamolily amo mpitoro’eo naho amo mpamandro’eo.
24 Et cum cœpisset rationem ponere, oblatus est ei unus, qui debebat ei decem millia talenta.
Ie namototse volily, pok’eo ty nisongo bogady volamena rai-ale ama’e;
25 Cum autem non haberet unde redderet, jussit eum dominus ejus venundari, et uxorem ejus, et filios, et omnia quæ habebat, et reddi.
aa ie tsy nanan-katolotse, le linili’ i talè’ey te haletake reketse keleiañe naho ze hanaña’e iaby, hañavake i songoy.
26 Procidens autem servus ille, orabat eum, dicens: Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.
Nibaboke aolo’ i talè’ey i mpitoroñey, nitoreo te hifereñaiña’e, handiñisa’e, fa fonga havaha’e.
27 Misertus autem dominus servi illius, dimisit eum, et debitum dimisit ei.
Aa le niferenaiña’ i talèy, le vinotso’e vaho hene napo’e.
28 Egressus autem servus ille invenit unum de conservis suis, qui debebat ei centum denarios: et tenens suffocavit eum, dicens: Redde quod debes.
Fa naho niavotse i mpitoroñey le nanjo ty mpitrao-pitoroñe nanaña’e drala zato, le tsinepa’e naho finofo’e vaho hoe ty asa’ i kinabokey
29 Et procidens conservus ejus, rogabat eum, dicens: Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.
Matokisa naho mahaliñisa ahy fa hene havahako.
30 Ille autem noluit: sed abiit, et misit eum in carcerem donec redderet debitum.
F’ie tsy nimete nitsanoñe aze, te mone nasese’e mb’am-balabey ao ampara’ te fonga hondroha’e.
31 Videntes autem conservi ejus quæ fiebant, contristati sunt valde: et venerunt, et narraverunt domino suo omnia quæ facta fuerant.
Nioni’ o mpitrao-pitoroñeo i nanoe’ey le akore ty haboseha’ iareo kanao niheo mb’amy talè’ey nitalily.
32 Tunc vocavit illum dominus suus: et ait illi: Serve nequam, omne debitum dimisi tibi quoniam rogasti me:
Aa le kinanji’ i talè’ey vaho nanoa’e ty hoe: Ty mpitoroñe fatse toy, tsy hene niheveako hao o songo’oo amy nampihaonkaoñe’o ahiy?
33 nonne ergo oportuit et te misereri conservi tui, sicut et ego tui misertus sum?
Aa tsy ho nitretreze’o ka hao i mpitoro’o nihalaly ama’oy hambañe amy niheveako azoy?’
34 Et iratus dominus ejus tradidit eum tortoribus, quoadusque redderet universum debitum.
Niviñera’ i talè’ey vaho linili’e t’ie ho samporeraheñe ampara’ te hene avaha’e i sinongo’ey.
35 Sic et Pater meus cælestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris.
Izay ty hanoan-dRaeko andindìñe ao ama’areo naho tsy songa miheve ty longo’e an-tro-mazava.
