Lucam 17
1 Et ait ad discipulos suos: Impossibile est ut non veniant scandala: væ autem illi per quem veniunt.
ಇತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಉವಾಚ, ವಿಘ್ನೈರವಶ್ಯಮ್ ಆಗನ್ತವ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ವಿಘ್ನಾ ಯೇನ ಘಟಿಷ್ಯನ್ತೇ ತಸ್ಯ ದುರ್ಗತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ|
2 Utilius est illi si lapis molaris imponatur circa collum ejus, et projiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis.
ಏತೇಷಾಂ ಕ್ಷುದ್ರಪ್ರಾಣಿನಾಮ್ ಏಕಸ್ಯಾಪಿ ವಿಘ್ನಜನನಾತ್ ಕಣ್ಠಬದ್ಧಪೇಷಣೀಕಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಾಗರಾಗಾಧಜಲೇ ಮಜ್ಜನಂ ಭದ್ರಂ|
3 Attendite vobis: Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum: et si pœnitentiam egerit, dimitte illi.
ಯೂಯಂ ಸ್ವೇಷು ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ; ತವ ಭ್ರಾತಾ ಯದಿ ತವ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಅಪರಾಧ್ಯತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ತರ್ಜಯ, ತೇನ ಯದಿ ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ತಯತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ಕ್ಷಮಸ್ವ|
4 Et si septies in die peccaverit in te, et septies in die conversus fuerit ad te, dicens: Pœnitet me, dimitte illi.
ಪುನರೇಕದಿನಮಧ್ಯೇ ಯದಿ ಸ ತವ ಸಪ್ತಕೃತ್ವೋಽಪರಾಧ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಸಪ್ತಕೃತ್ವ ಆಗತ್ಯ ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ಯ ಮಯಾಪರಾದ್ಧಮ್ ಇತಿ ವದತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ಕ್ಷಮಸ್ವ|
5 Et dixerunt apostoli Domino: Adauge nobis fidem.
ತದಾ ಪ್ರೇರಿತಾಃ ಪ್ರಭುಮ್ ಅವದನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ವರ್ದ್ಧಯ|
6 Dixit autem Dominus: Si habueritis fidem sicut granum sinapis, dicetis huic arbori moro: Eradicare, et transplantare in mare, et obediet vobis.
ಪ್ರಭುರುವಾಚ, ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ಷಪೈಕಪ್ರಮಾಣೋ ವಿಶ್ವಾಸೋಸ್ತಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಂ ಸಮೂಲಮುತ್ಪಾಟಿತೋ ಭೂತ್ವಾ ಸಮುದ್ರೇ ರೋಪಿತೋ ಭವ ಕಥಾಯಾಮ್ ಏತಸ್ಯಾಮ್ ಏತದುಡುಮ್ಬರಾಯ ಕಥಿತಾಯಾಂ ಸ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾಜ್ಞಾವಹೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
7 Quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem, qui regresso de agro dicat illi: Statim transi, recumbe:
ಅಪರಂ ಸ್ವದಾಸೇ ಹಲಂ ವಾಹಯಿತ್ವಾ ವಾ ಪಶೂನ್ ಚಾರಯಿತ್ವಾ ಕ್ಷೇತ್ರಾದ್ ಆಗತೇ ಸತಿ ತಂ ವದತಿ, ಏಹಿ ಭೋಕ್ತುಮುಪವಿಶ, ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏತಾದೃಶಃ ಕೋಸ್ತಿ?
8 et non dicat ei: Para quod cœnem, et præcinge te, et ministra mihi donec manducem, et bibam, et post hæc tu manducabis, et bibes?
ವರಞ್ಚ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಮ ಖಾದ್ಯಮಾಸಾದ್ಯ ಯಾವದ್ ಭುಞ್ಜೇ ಪಿವಾಮಿ ಚ ತಾವದ್ ಬದ್ಧಕಟಿಃ ಪರಿಚರ ಪಶ್ಚಾತ್ ತ್ವಮಪಿ ಭೋಕ್ಷ್ಯಸೇ ಪಾಸ್ಯಸಿ ಚ ಕಥಾಮೀದೃಶೀಂ ಕಿಂ ನ ವಕ್ಷ್ಯತಿ?
9 Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit quæ ei imperaverat?
ತೇನ ದಾಸೇನ ಪ್ರಭೋರಾಜ್ಞಾನುರೂಪೇ ಕರ್ಮ್ಮಣಿ ಕೃತೇ ಪ್ರಭುಃ ಕಿಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಬಾಧಿತೋ ಜಾತಃ? ನೇತ್ಥಂ ಬುಧ್ಯತೇ ಮಯಾ|
10 non puto. Sic et vos cum feceritis omnia quæ præcepta sunt vobis, dicite: Servi inutiles sumus: quod debuimus facere, fecimus.
ಇತ್ಥಂ ನಿರೂಪಿತೇಷು ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಸು ಕೃತೇಷು ಸತ್ಮು ಯೂಯಮಪೀದಂ ವಾಕ್ಯಂ ವದಥ, ವಯಮ್ ಅನುಪಕಾರಿಣೋ ದಾಸಾ ಅಸ್ಮಾಭಿರ್ಯದ್ಯತ್ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ತನ್ಮಾತ್ರಮೇವ ಕೃತಂ|
11 Et factum est, dum iret in Jerusalem, transibat per mediam Samariam et Galilæam.
ಸ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಯಾತ್ರಾಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಶೋಮಿರೋಣ್ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಮಧ್ಯೇನ ಗಚ್ಛತಿ,
12 Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri leprosi, qui steterunt a longe:
ಏತರ್ಹಿ ಕುತ್ರಚಿದ್ ಗ್ರಾಮೇ ಪ್ರವೇಶಮಾತ್ರೇ ದಶಕುಷ್ಠಿನಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕೃತ್ವಾ
13 et levaverunt vocem, dicentes: Jesu præceptor, miserere nostri.
ದೂರೇ ತಿಷ್ಠನತ ಉಚ್ಚೈ ರ್ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯೀಶೋ ದಯಸ್ವಾಸ್ಮಾನ್|
14 Quos ut vidit, dixit: Ite, ostendite vos sacerdotibus. Et factum est, dum irent, mundati sunt.
ತತಃ ಸ ತಾನ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗಾದ, ಯೂಯಂ ಯಾಜಕಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಸ್ವಾನ್ ದರ್ಶಯತ, ತತಸ್ತೇ ಗಚ್ಛನ್ತೋ ರೋಗಾತ್ ಪರಿಷ್ಕೃತಾಃ|
15 Unus autem ex illis, ut vidit quia mundatus est, regressus est, cum magna voce magnificans Deum,
ತದಾ ತೇಷಾಮೇಕಃ ಸ್ವಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರೀಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ ವ್ಯಾಘುಟ್ಯಾಯಾತೋ ಯೀಶೋ ರ್ಗುಣಾನನುವದನ್ ತಚ್ಚರಣಾಧೋಭೂಮೌ ಪಪಾತ;
16 et cecidit in faciem ante pedes ejus, gratias agens: et hic erat Samaritanus.
ಸ ಚಾಸೀತ್ ಶೋಮಿರೋಣೀ|
17 Respondens autem Jesus, dixit: Nonne decem mundati sunt? et novem ubi sunt?
ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್, ದಶಜನಾಃ ಕಿಂ ನ ಪರಿಷ್ಕೃತಾಃ? ತಹ್ಯನ್ಯೇ ನವಜನಾಃ ಕುತ್ರ?
18 Non est inventus qui rediret, et daret gloriam Deo, nisi hic alienigena.
ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ತಮ್ ಏನಂ ವಿದೇಶಿನಂ ವಿನಾ ಕೋಪ್ಯನ್ಯೋ ನ ಪ್ರಾಪ್ಯತ|
19 Et ait illi: Surge, vade: quia fides tua te salvum fecit.
ತದಾ ಸ ತಮುವಾಚ, ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಯಾಹಿ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತೇ ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತವಾನ್|
20 Interrogatus autem a pharisæis: Quando venit regnum Dei? respondens eis, dixit: Non venit regnum Dei cum observatione:
ಅಥ ಕದೇಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜತ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಫಿರೂಶಿಭಿಃ ಪೃಷ್ಟೇ ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜತ್ವಮ್ ಐಶ್ವರ್ಯ್ಯದರ್ಶನೇನ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
21 neque dicent: Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est.
ಅತ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಪಶ್ಯ ತಸ್ಮಿನ್ ವಾ ಪಶ್ಯ, ಇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಲೋಕಾ ವಕ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜತ್ವಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತರೇವಾಸ್ತೇ|
22 Et ait ad discipulos suos: Venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis.
ತತಃ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಜಗಾದ, ಯದಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಮನುಜಸುತಸ್ಯ ದಿನಮೇಕಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ವಾಞ್ಛಿಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ನ ದರ್ಶಿಷ್ಯತೇ, ಈದೃಕ್ಕಾಲ ಆಯಾತಿ|
23 Et dicent vobis: Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini:
ತದಾತ್ರ ಪಶ್ಯ ವಾ ತತ್ರ ಪಶ್ಯೇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಲೋಕಾ ವಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಂ ಪಶ್ಚಾತ್ ಮಾ ಯಾತ, ಮಾನುಗಚ್ಛತ ಚ|
24 nam, sicut fulgur coruscans de sub cælo in ea quæ sub cælo sunt, fulget: ita erit Filius hominis in die sua.
ಯತಸ್ತಡಿದ್ ಯಥಾಕಾಶೈಕದಿಶ್ಯುದಿಯ ತದನ್ಯಾಮಪಿ ದಿಶಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ ಪ್ರಕಾಶತೇ ತದ್ವತ್ ನಿಜದಿನೇ ಮನುಜಸೂನುಃ ಪ್ರಕಾಶಿಷ್ಯತೇ|
25 Primum autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac.
ಕಿನ್ತು ತತ್ಪೂರ್ವ್ವಂ ತೇನಾನೇಕಾನಿ ದುಃಖಾನಿ ಭೋಕ್ತವ್ಯಾನ್ಯೇತದ್ವರ್ತ್ತಮಾನಲೋಕೈಶ್ಚ ಸೋಽವಜ್ಞಾತವ್ಯಃ|
26 Et sicut factum est in diebus Noë, ita erit et in diebus Filii hominis:
ನೋಹಸ್ಯ ವಿದ್ಯಮಾನಕಾಲೇ ಯಥಾಭವತ್ ಮನುಷ್ಯಸೂನೋಃ ಕಾಲೇಪಿ ತಥಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
27 edebant et bibebant: uxores ducebant et dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noë in arcam: et venit diluvium, et perdidit omnes.
ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ನೋಹೋ ಮಹಾಪೋತಂ ನಾರೋಹದ್ ಆಪ್ಲಾವಿವಾರ್ಯ್ಯೇತ್ಯ ಸರ್ವ್ವಂ ನಾನಾಶಯಚ್ಚ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಯಥಾ ಲೋಕಾ ಅಭುಞ್ಜತಾಪಿವನ್ ವ್ಯವಹನ್ ವ್ಯವಾಹಯಂಶ್ಚ;
28 Similiter sicut factum est in diebus Lot: edebant et bibebant, emebant et vendebant, plantabant et ædificabant:
ಇತ್ಥಂ ಲೋಟೋ ವರ್ತ್ತಮಾನಕಾಲೇಪಿ ಯಥಾ ಲೋಕಾ ಭೋಜನಪಾನಕ್ರಯವಿಕ್ರಯರೋಪಣಗೃಹನಿರ್ಮ್ಮಾಣಕರ್ಮ್ಮಸು ಪ್ರಾವರ್ತ್ತನ್ತ,
29 qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem et sulphur de cælo, et omnes perdidit:
ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಲೋಟ್ ಸಿದೋಮೋ ನಿರ್ಜಗಾಮ ತದಾ ನಭಸಃ ಸಗನ್ಧಕಾಗ್ನಿವೃಷ್ಟಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಂ ವ್ಯನಾಶಯತ್
30 secundum hæc erit qua die Filius hominis revelabitur.
ತದ್ವನ್ ಮಾನವಪುತ್ರಪ್ರಕಾಶದಿನೇಪಿ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
31 In illa hora, qui fuerit in tecto, et vasa ejus in domo, ne descendat tollere illa: et qui in agro, similiter non redeat retro.
ತದಾ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಗೃಹೋಪರಿ ತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಗೃಹಮಧ್ಯಾತ್ ಕಿಮಪಿ ದ್ರವ್ಯಮಾನೇತುಮ್ ಅವರುಹ್ಯ ನೈತು; ಯಶ್ಚ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ತಿಷ್ಠತಿ ಸೋಪಿ ವ್ಯಾಘುಟ್ಯ ನಾಯಾತು|
32 Memores estote uxoris Lot.
ಲೋಟಃ ಪತ್ನೀಂ ಸ್ಮರತ|
33 Quicumque quæsierit animam suam salvam facere, perdet illam: et quicumque perdiderit illam, vivificabit eam.
ಯಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ರಕ್ಷಿತುಂ ಚೇಷ್ಟಿಷ್ಯತೇ ಸ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಯಸ್ತು ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಸಏವ ಪ್ರಾಣಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ|
34 Dico vobis: In illa nocte erunt duo in lecto uno: unus assumetur, et alter relinquetur:
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವಚ್ಮಿ ತಸ್ಯಾಂ ರಾತ್ರೌ ಶಯ್ಯೈಕಗತಯೋ ರ್ಲೋಕಯೋರೇಕೋ ಧಾರಿಷ್ಯತೇ ಪರಸ್ತ್ಯಕ್ಷ್ಯತೇ|
35 duæ erunt molentes in unum: una assumetur, et altera relinquetur: duo in agro: unus assumetur, et alter relinquetur.
ಸ್ತ್ರಿಯೌ ಯುಗಪತ್ ಪೇಷಣೀಂ ವ್ಯಾವರ್ತ್ತಯಿಷ್ಯತಸ್ತಯೋರೇಕಾ ಧಾರಿಷ್ಯತೇ ಪರಾತ್ಯಕ್ಷ್ಯತೇ|
36 Respondentes dicunt illi: Ubi Domine?
ಪುರುಷೌ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಸ್ತಯೋರೇಕೋ ಧಾರಿಷ್ಯತೇ ಪರಸ್ತ್ಯಕ್ಷ್ಯತೇ|
37 Qui dixit illis: Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur et aquilæ.
ತದಾ ತೇ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಕುತ್ರೇತ್ಥಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಯತ್ರ ಶವಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತತ್ರ ಗೃಧ್ರಾ ಮಿಲನ್ತಿ|
